آنچه میزبان به عهده دارد نگرانی است

به گزارش خبرروز، داریوش ثمر نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر درباره ی دبیریِ سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر استان فارس آورده است:

متقدیمین تئاتر شیراز این مقال در پاسداشت کوشش پدرانه استاد قاسم امین بیطرف است ، گاهی متواضع بودن قدما و درجات متزّهد ناپیدای کوشش آنها برای برپایی تئاتر آنقدر بسیط است که ناپیدا میماند، اما سخن این حقیر سعی در ارشارت به گوشه هایی از تاریخ تئاترمان است تا مبین ساختنِ شکیبایی و زحمت پیشکسوتان تئاتر را ارج بنهد و این ماهیت نگاشتن در نگهداشتن نام نیک بزرگان است که ماخذ اکرام ماضی دارد تا آینده هم از تکریم غافل نماند، در این نوشتار که پیوست این مطلب است قصد آن دارم گوشه هایی از کردار مهتران هنر فارس را بیان کنم و چون کوشش استاد امین قاسم بیطرف را در بذل مهر برای برپایی جشنواره تئاتر فارس امسال بی دریغ دیدم در باب ایشان برای دوستان چند سطری به سپاس از قرابت به تئاتر تقدیم کنم ؛

استاد قاسم امین بیطرف را در جشنواره تئاتر استانی فارس امسال یعنی ۱۴۰۲ دیدم و متوجه شدم دبیر جشنواره هستند و دبیر جشنواره بودن توانایی عزت پدرانه میخواهد چون جشن است و در برپایی جشن همیشه آنان که خدمات را مهیا میکنند از دیده همگان به هنگامه جشن محو هستند، خاصه آنکه در وانفسای تنگ آمدن دنیا و زمانه مترصد و نگران کمبودها هستند، آنچه میزبان به عهده دارد نگرانی است چون این جوانان عزیز هنرمند و هنرور از اقصا نقاط فارس آمده اند و چند روزی میهمان جشن تئاتر فارس هستند و پدر جشن باید به همه اموراتشان با حداقل ها رسیدگی کند ، گفتم جشن تئاتر و نگفتم جشنواره که آن حال رقابت برای جایزه در آن بارز نشود و همراهی برای گسترش فرهنگ عریض حضور باشد ، در حیاط سالن ابوریحان سالی یکبار پیش میآید که خشکی دروازه کازرون و شلوغی آن محل، چون رود نیل، محل عبور عِذوبت و شیرینیِ سیلِ هنر میشود و در آن عرصه جشنواره و عجله کارهای محوله ، پدری در بکگراند نگران است او میگفت؛ چیزی کم نیاید! ، ای داد که مخاطب جا نبود روی زمین نشست ..، خدای من پذیرایی کم بود ..، به فلانی گفتم برای نور ها چه کند…گوشی اش زنگ خورد گفت؛ مگه قرار نشد برای چایی میز بزنی فلانی؟.. برای ناهار گروها کسری نشد امروز؟ خب باشه خبرم کن.. باشه لطفا داوران را به موقع مشایعت کن …
او ( قاسم امین بیطرف) بود..وقتی به خیل جوانان تئاتری مینگریست خودش را در پنجاه سال قبل و شاید بیشتر میدید که در همین سالن به هنگامه جوانی بسیاری نمایش را ممارست و اجرا کرده بود و چه نقش هایی که روی صحنه آفرینش کرده بود، او از اولین شاگردان محی الدین لایق بود و در اولین نسل تئاتری های این دیار هنرنمایش را چراغ افروزی کرده بود در نمایشهایی چون ؛( کاوه آهنگر، آفریدون، پهلوان سلیم ، (دقیانوسِ استاد سپاسدار) و …ده ها بار در بسیاری از نقش ها با قدرت حاضر بوده و از جان مایه نهاده بود و در تئاتر رادیویی با گرمی صدایش و همچنین در سینما با ایفای نقش و در تلویزیون نیز با کوشش هایش لحضاتی ناب را خلق کرده بود …از کارهایی رادیو چون ؛ از ظهر جمعه …خانه و خانواده و بسیار اثر دیگر .. تا در انتظار صبح در سینما…. تا آثار زیادی که مشارکت داشته ..و اکنون در این زمان که مینویسم چون پدری عائم آرا نگران بود برای تئاتری ها تو جشنواره کم و کسری نباشد
من با دفترچه ایی در دست در حیاط سالن ها و در جایگاه تماشاگران آنچه روحم میفهمید را یادداشت برمیداشتم تا معیاری برای عافیت هنری بیابم و عاطلیت آسیبها را شناسایی کنم ، آنچه مینویسم نه مدح است نه عباد، آگاهی یافتم و عارف به معرفت پیشکسوتان شدم، بیشتر آنان بودند، حضور داشتند، با موی و ریش سفید ، در صف می ایستادن حتی از بی حسابی هوای پاییزی لرزشان میگرفت مثل (استاد حبیب بختیاری) اما هیچ گلایه نکردند، مثل دیگر استادان چون جناب ابراهیم  رکنی ، جناب عبدالحمید زارع و بسیاری از قدما …روی زمین هم در کنار تماشاگران نشستند و با فاصله پنجاه ساله از تجربه به صدق دل و صفای روحیه تئاتری کارهای گروه های جوان زحمت کش را در تئاتر ناظر بودند ، از این روی در پایان هر صفحه از دفترچه یادداشت خود مینوشتم به تئاتر امیدوارم چون روح پیوستگی از پیشینیان به حاضران را سرایت میدهد و این نور است پس شکر ایزد
به هر روی یاران فقط به دلیل آنکه، بر خود واجب میدانستم ،از قسم اندکی،
از بزرگی پیشکسوتان بازگو کردم که ایشان چراغ راه هستند،
ناگفته نماند قرار است پس از اتمام جشنواره در جلساتی نقد و برسی نمایش ها به کوشش ، جناب محمد علی رحیمی، جناب نشاط و نوید جعفری و این حقیر برقرار شود که مدیر کل محترم اداره جناب قانعی، هم بر آن مهر صحه زدند،
به هر روی چون هنر به گوهر آدمی با تکیه بر پیدا کردن دید روشن جلا میبخشد بخش نقد و برسی جشنواره، این روشنایی و انتشار آن را هم مسبب است.

باسپاس از همه هنرمندان
شاگرد شما اهل هنر
داریوش ثمر.
۲۵ آبان ۱۴۰۲.

دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

محمد ناصری‌راد

خبرنگار دیدگاه نیوز در شهر شیراز می باشد. وی مستندساز، تدوینگر و عکاس شیرازی است که فعالیت خود را از سال ۸۸ با انجمن سینما جوانان شروع کرده و ساخت مستندهای “دروازه حقیقت”، “من میخوام معتاد بشم”، “طاووس ها پرواز را نمیفهند”، “سوداگرانِ بی سودا”، “وداع”، “آبفروش” و “کتایون” را در کارنامه دارد، وی در حوزه های اجتماعی، فرهنگی، هنری و سینمایی قلم می‌زند .