یادداشتی از مارال مصری

آشنایی مختصر با سینمای مجارستان

به گزارش دیدگاه نیوز، در فصل چهارم از سری برنامه های آشنایی با سینمای جهان که از بیست و پنجم بهمن تا شانزدهم اسفند ماه هزار و چهارصد و دو، هر هفته یک روز در موسسه فرهنگی هنری میم، در شهر شیراز تشکیل گردید، با همراهی خانم ها مارال مصری و زهرا دشت بشی، و با حضور هنرمندان و هنر دوستان به بررسی فیلم هایی از سینمای مجارستان پرداخته شد.
مجارستان، کشوری است در اروپای مرکزی، از شمال با اسلواکی، از شمال شرق با اوکراین، ازشرق و جنوب شرق با رومانی، از جنوب با صربستان و کرواسی، از جنوب غرب با اسلوونی و در عرب با اتریش همسایه است. این کشور از سال ۲۰۰۴ عضو اتحادیه اروپاست. مساحت آن بالغ بر ۹۳،۰۳۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن در حدود ۹.۷ میلیون نفر می باشد. پایتخت این کشور بوداپست و زبان رسمی آن مجاری می باشد.

در ادامه مطلبی را به قلم خانم مارال مصری در راستای آشنایی مختصر با سینمای مجارستان می خوانیم:

مجارستان در تاریخ سینما اولین کشوری است که سینمای خود را ملی کرد در طول دهه‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ صنعت فیلم مجارستان به یک سینمای تجاری به تقلید از هالیوود گرایش داشت تقریبا بلافاصله پس از آنکه مجارستان در پنجم ژانویه ۱۹۴۵ به متفقین اعلام آتش بس داد، آکادمی هنرهای دراماتیک و سینما تاسیس شد. شاخص ترین فیلم مجاری این دوره با عنوان جانی در اروپا به کارگردانی “رادوانی” در سال ۱۹۴۷ در جریان همین تحولات ساخته شد. با مرگ استالین در سال ۱۹۵۳ یک دوران لیبرالیستی در مجارستان آغاز شد. در این دوره نسل تازه ای از کارگردان‌های مجار ظهور کردند: ازقبیل “زلتان فابری” ، “کاروی ماک” و “یانوش هر سکو”

در فاصله سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۱ استودیوی تجربی “بلا بالاش” به همت جمعی از هنر دوستان تاسیس شد و همین استودیو موفق شد بودجه مناسبی فراهم کند تا فارغ التحصیل‌های این موسسه دولتی نخستین فیلم‌های خود را بسازند. دو نفر از چهره‌های ممتاز آن دوران “آندراش کواش” و “میکلوش یانچو” نام داشتند “یانچو” با فیلم در راه خانه در سال ۱۹۶۲ به سبکی دست یافت که او را در جهان مشهور کرد و نمایش فیلم محاصره در سال ۱۹۶۵ در جشنواره کن توجه جهانیان را به او معطوف کرد. یانچو به وقایع بزرگ و تاریخ کشورش پرداخت و فیلم‌هایی ساخت که داستان نمادین آن‌ها در گذشته مجارستان می‌گذشت در حالی که درونمایه اصلی شان زمان حال و آینده مجارستان بود.
در میان کارگردانان مجار، بلاتار برای ایرانیان شناخته شده تر است. بلاتار یکی از بزرگترین چهره‌های سینمای مجارستان است. او اولین فیلمش را به نام” آشیانه ی خانوادگی” در( ۱۹۷۷ )ساخت. او کارگردان و فیلمساز آثار درخشانی چون”بیگانه”(۱۹۸۱)، “مردم پیش‌ساخته”(۱۹۸۲)، “سالنمای خزان”(۱۹۸۵)، “نفرین”(۱۹۸۸)،” تانگوی شیطان”(۱۹۹۴)، و” اسب تورین”(۲۰۱۱) است. سینمای بلا تار سینمای تکرار، حرکت و ریتم است. سینمای صدا و سکوت، موسیقی و رخوت. در همه‌ی فیلم‌های او می‌توان موتیف‌های بصری یکسانی یافت. این موتیف‌ها عبارتند از کاراکترهایی متفاوت در فیلم‌هایی متفاوت که در زمان و مکانی دیگر کاری یکسان انجام می‌دهند. فیلم‌هایش در مورد رنج است و درد را به شیوه ایی فلسفه و پیچیده عیان می‌کند.
در ادامه لیستی از کارگردانانی که دیدن فیلم هایشان توصیه می شود را می آورم:

Béla Tarr
Charles Vidor
György Fehér Gyula Mészáros
György Pálfi
Ildikó Enyedi
István Szabó
Ján Kadár
Károly Makk
Kornél Mundruczó
Károly Ujj Mészáros
Miklós Jancsó
Michael Curtiz
Zoltán Fábri

دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

محمد ناصری‌راد

خبرنگار دیدگاه نیوز در شهر شیراز می باشد. وی مستندساز، تدوینگر و عکاس شیرازی است که فعالیت خود را از سال ۸۸ با انجمن سینما جوانان شروع کرده و ساخت مستندهای “دروازه حقیقت”، “من میخوام معتاد بشم”، “طاووس ها پرواز را نمیفهند”، “سوداگرانِ بی سودا”، “وداع”، “آبفروش” و “کتایون” را در کارنامه دارد، وی در حوزه های اجتماعی، فرهنگی، هنری و سینمایی قلم می‌زند .