احمد زیدآبادی، روزنامهنگار در کانال تلگرامی خود نوشت: روسها هم مثل چینیها، در مورد جزایر سهگانۀ ایرانی با کشورهای عرب حوزۀ جنوبی خلیج فارس همصدا شدند.
برخلاف تصور آقای حداد، مسئلۀ ایران دیگر نه مشارکت اصلاحطلبان در قدرت است، نه نوع امتیازدهی و امتیازگیری جناحهای سیاسی از یکدیگر و نه حتی نحوۀ برگزاری انتخابات اسفندماه. مسئلۀ اصلی تغییر معنادارِ رویکردهایی است که انبوهی از مشکلات را بر سر جامعۀ ایرانی ریخته و بحرانهایی در همۀ جوانب زندگی به وجود آورده است.
یک تحلیلگر مسائل سیاسی نوشت: اصلاحطلبان نظم و نسقِ تشکیلاتی خود را از دست دادهاند و فاقد تحلیل روشن و استراتژی مشخص و واحدی در مواجهه با انتخابات اسفندماه هستند. از این رو، هر کدام از چهرههای معروف اصلاحطلب در فضای رسانهای عمدتاً نظرات و دیدگاهها و تحلیلهای شخصی خود را مطرح میکنند.
یک جنبش “نصیحتگری ملی” یا “اندرزگویی عمومی” باید شکل بگیرد، بلکه اصولگرایان کوتاه بیایند. به این اعتبار، نیروی چهارم دائرمدار “سخن” خواهد بود نه “عمل” و اگر سخنگفتن را هم نوعی از عمل بدانیم، عمل نیروی چهارم چیزی نیست جز سخن.
در حالی که جامعه ایران فضایی به شدت دوقطبی را تجربه میکند، رضا کیانیان و احمد زیدآبادی از جمله معدود کسانی هستند که پی راه میانهای میگردند، حالا هم در فضای دوقطبیشده کنونی، از راه میانه، یا آنطور که این روزها مُد شده از وسطبازی، دفاع میکنند.