به قلم امیر حیدری
دیدگاه نیوز / بیست و دوم بهمن ماه سال ۱۳۵۷ در میان شادی و هلهله مردم از کوچک و بزرگ و پیر و جوان، کسی نگران فرجام آخرین نخست وزیر حکومت شاه نبود! در یکی از مناطق بختیاری نشین پیرزنی روزگار دیده، در حالی که به شادی مردم چشم دوخته بود، به گویش محلی آرام زمزمه کرد: “بختیار، خوس خوسه بدبخت کِرد”.
معنای این جمله که به زودی بعنوان جمله ای قصار در بین همتباران شاپور بختیار دهان به دهان گشت این است که: بختیار خودش، خودش را بدبخت کرد”.
حال این جمله مصداق بارز بعضی افراد نمک خور و نمکدان شکن در مجموعه های مدیریتی است که نمک مجموعه را میخورند و با مشاهده خلاف میل خود نمکدان میشکنند و دست به تخریب آن مجموعه میزنند. مگر غیر از این است که از قدیمالایام گویند کرم از خود درخت است.
افرادی که خود ید طولا در سندسازی ها و زد و بند دارند دایه مهربان تر از مادر میشوند و دلسوز وضعیت مردمان شهر؟ چرا چنین افرادی باید با بند پ ها و جان من و تو بمیری استخدام شده و تیشه به ریشه ی یک مجموعه بزنند که هرکس از بیرون مجموعه به خود اجازه اظهار نظر و شایعه پراکنی بدهد؟
افرادی که ادعا به عدم نیاز به حقوق و مزایای دولتی دارند چه اصراری به هل دادن آشنا و فامیل خود در منصب های اینور و آنور دارند و از عدم موفقیت افرادشان به جوش آمده و بیانیه و بنر و شبنامه صادر میکنند.
سخن در این باره چنان زیاد است که از مگابایت و ترابایت و صفحات دیجیتالی خارج بوده و نیاز به چاپهای ده جلدی در ابعاد هزار صفحه ایست. فقط میتوان در این باره اذعان داشت که: “بختیار، خوس خوسه بدبخت کِرد”
دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
سردبیر خبر روز، بیش از 16 سال است که در زمینه های تخصصی طراحی، توسعه، بهینه سازی و سئوسازی وب فعالیت می کند. وی از سال ۱۳۸۷ فعالیت خبری خود را در حوزه اخبار تکنولوژی آغاز کرده و از سال ۱۳۹۳ در حوزه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی شروع به فعالیت مستمر خبری کرده است. وی عضو هیئت مدیره شرکت رایسام نیز می باشد.
سلام نه تنها بختیار بلکه هر بختیاری تبار نازنین که خود حقیر نیز ممکن است رگ و ریشه ای از این قوم بزرگ ، تاریخ ساز وغیور داشته باشم در عین دارا بودن اصالت قومی و فرهنگی منحصربفرد خاص خود اما خیلی خیلی ساده دل و ساده زیست هستیم چراکه هر زمانی صحبت از جنگ بود و کشور نیاز به قشون جنگی داشت برو بچه های بختیاری جزو لاینفک خط اول جنگ در مقابل لشکر اجانب ، صف آرایی می کردند. به جز کریم خان زند که الحق نمونه بارز یک لر تبار وطن پرست بود و به پادشاهی رسید دیگر کجا شنیده اید که یک بختیاری و یا یک لر زبان دیگر به این درجه از حکومت داری رسیده باشد . والسلام