×
آخرین اخبار

مسجدسلیمان؛ شهری که گنجش مایه رنجش شد

  • کد نوشته: 3032
  • ۱۳۹۶-۰۳-۰۵
  • 1330 بازدید
  • مسجدسلیمان شهر من و تو که در سده اخیر، بی ادعا شیره جان داد و جان بخشید. بی وقفه نقش مادری فداکار را برای ایران ایفا نمود. اما بهایی که در راستای این دلدادگی پرداخت ، چنان سنگین بود که نه تنها بر داشته های خود باقی نماند، بلکه دارایی و همه داشته هایش از دست داد.

    مسجدسلیمان؛ شهری که گنجش مایه رنجش شد

    شهروز اسدی مدرس دانشگاه و فعال سیاسی- اجتماعی به مناسبت پنجم خرداد، روز مسجدسلیمان در گفتگوئی کوتاه با دیدگاه نیوز اوضاع مسجدسلیمان را این گونه توصیف نمود:

    در لایه های پر از فراز و نشیب و تو در توی تاریخ، شهریست به وسعت بیکران آلام انسانهایی که;
    گنج را با رنج معاوضه نموده اند!
    هرچند در تعارفات فلسفی ، رنج را با عیار برتر از گنج قیاس میکنند ، اما;
    واقعیات و ماهیت رنج هیچگاه تعارف نمی شناسد.
    خواندیم و خواندند و گفتیم و گفتند که از رنج به گنج میرسد انسان اما، واقعیت اینگونه نشد.

    نه تنها مردمان این شهر از رنج به گنج نرسیدند، بلکه;
    گنج شان، مسبب رنجشان گردید…

    شهر من ، شهر تو ، شهر ایرانبانان بی ادعا…
    مسجدسلیمان شاید از حیث جغرافیا همپای کلانشهر ها نباشد اما، وسعت سایه ای که بر ایران و ایرانی در حین آفتاب سوزان انداخت، بقدر بخشی از تاریخ ایران عزیز است!

    شهر من، فارغ از هویت و اصالت قدمت دار باستانی اش، حتی در همین سده اخیر و فقط در یک بعد ، آنهم اقتصادی، توانست بر تاریخ یک سرزمین اثر مستقیم بگذارد.

    از سحرگاه پنجمین روز امرداد ۱۲۸۷ خورشیدی که در عمق ۳۶۰ متری از سطح زمین نفت را به این بوم و بر ارزانی داشته است، بی وقفه نقش مادری فداکار را برای ایران عزیز داشته است.

    شهر من شیره جان داد و جان بخشید که مغرور و سرافراز چشم اندازش طراوت و بالندگی کل سرزمینش باشد.

    اما به چه قیمتی؟!
    بهایی که در راستای دلدادگی اش پرداخت ، چنان سنگین بود که نه تنها بر داشته های خود باقی نماند، که;
    دارایی و همه داشته هایش نیز مستهلک گردید و پسرفت داشت.

    لیست عریض و طویل اولین های مسجدسلیمان چنان از زمان خویش سبقت گرفته بود که هر بیننده و شنونده ای بدون رجوع به تاریخ و صرفأ دیدن لیست و تعاریف ، خدای ناکرده حس اغراق به ایشان دست میدهد!

    آیا خواست زیادی است که حداقل و بدون چشم داشت به پیشرفت های این عصر (هر چند حق هر شهریست) داشته های دیروزمان برگردند؟!

    با امید به فردایی بهتر…

    نظر شما در مورد این مطلب چیست؟ نظرات خود را در پایین همین صفحه با ما در میان بگذارید.

    دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *