×
آخرین اخبار

مگر یک دانش آموز چه خطری برای نظام مقتدر دارد؟

  • کد نوشته: 159110
  • ۱۴۰۲-۰۷-۱۴
  • 167 بازدید
  • معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در یادداشتی درباره ماجرای آرمیتا گراوند واکنش نشان داد.

    مگر یک دانش آموز چه خطری برای نظام مقتدر دارد؟

    در یادداشت سید محمد حسینی با عنوان «کرکس‌های ابن الوقت!» آمده است؛

    « در مظلومیت نظام اسلامی و رذالت معاندان خارجی، خباثت مزدوران داخلی و ساده لوحی برخی بی خبران که تحت تاثیر عوام‌فریبی آنان قرار می‌گیرند، همین بس که در اتاق های جنگ رسانه‌ای و روانی از هر حادثه‌ ممکن، سوژه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران می‌سازند و با کمک وطن فروشان و خائنان به ملت، سونامی تبلیغاتی راه می‌اندازند.

    این شگرد شیّادانه و پروژه‌ مزوّرانه از فتنه ۸۸ کلید خورد، توسط عوامل آموزش دیده و مسلح خود چند نفر از معترضان را به قتل رساندند و حتی برای بعضی زنده‌ها مجلس ترحیم برپا کردند و همچون برادران یوسف دیده‌ خود را اشکبار ساختند تا خوراک تبلیغاتی برای رسانه‌های ضدایرانی و بهانه برای حمایت سردمداران نظام سلطه فراهم کنند و “ندای” مخالفت خود را جهانی سازند و عواطف و احساسات مردم کوچه و بازار را علیه حاکمیت برانگیزند، و این حربه در کوتاه مدت تا حدودی برایشان کارساز بود و البته برای عناصر خودفروخته در ازای دریوزگی و خوش رقصی برای اربابان، منافعی چون دریافت پناهندگی و پارو کردن دلار داشت.

    در جریان آشوب آمریکایی سال گذشته نیز دهها مورد کشته‌سازی کردند تا آتش اغتشاشات را شعله‌ور سازند و حال نیز از اتفاقی که برای دختر دانش آموزمان “آرمیتا”رخ داده نهایت بهره‌برداری را می‌کنند!

    واقعا کدام عقل سلیم می پذیرد کشته شدن یک نوجوان به نفع حکومت است که چنین طراحی انجام شود؟! مگر یک دانش‌آموز یا هر فرد دیگری چه خطری برای نظامی مقتدر دارد در حالی که حتی بزرگ زورگو و قلدر عالم هم دیگر جرأت تعدی و تهدید نظامی ندارد و ناچار به جنگ ترکیبی روی آورده است. نظامی که به یاری مردان و زنان مظلوم شیعه، سنی، مسیحی و ایزدی از چنگال دژخیمان داعش شتافت، چه وجهی دارد که بخواهد با شهروند نوجوانی برخورد کند؟!

    آیا نقطه دیگری از جهان را سراغ دارید که حکومت در برابر حوادث طبیعی مرگ و میر یا آسیب دیدن افراد در اثر تصادف، خودکشی، بیماری یا جنایت دشمنان برای تحریک مردم، جوابگو باشد؟

    این فرصت‌طلبی و خیانت کینه‌توزان علیه نظام اسلامی در حالی است که در آمریکا و اروپا (قبله‌ آمال و آرزوهای غربگرایان) و نیز در قلمرو رژیم کودک‌کش صهیونیستی روزانه جنایات آشکاری توسط پلیس و نظامیان انجام می‌شود و وادادگان سیاسی و پادوهای داخلی لب فرو می‌بندند و روزه سکوت می‌گیرند و یا گستاخانه به توجیه این فجایع انسانی می‌پردازند!

    شاید در کوتاه مدت متوهمان براندازی و مزدوران با جیره و مواجب و بعضی همراهان بی‌جیره و مواجب آنان همچون غریقی که “یتشبث بکل حشیش”، پی در پی جنجال آفرینی کنند و کرکس‌وار در آسمان ایران بچرخند تا طعمه‌ای بیابند، اما اگر دستگاهها، رسانه‌ها و افراد متعهد و دلسوز، وظیفه جهاد تبیین و روشنگری را به هنگام و به درستی انجام دهند، هرگز حقیقت پشت ابر نمی‌ماند و نقشه‌های موذیانه مکاران نقش برآب می‌شود و موفق نخواهند شد پروژه شکست خورده سال قبل را ناشیانه بازآفرینی کنند.

    در ماجرای اخیر شاهد سرعت عمل مترو و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی در اطلاع‌رسانی به موقع بودیم که این اقدام سزاوار تقدیر است. ضمن آرزوی شفا و صحت برای دخترمان آرمیتا، به بدخواهان ملت ایران می‌گوییم: حنای نیرنگ و فریب شما دیگر در نزد مردم بصیر ایران رنگی ندارد و با این دست و پا زدن‌ها تنها عرض خود می برید و زحمت ما می دارید! »

    نظر شما در مورد این مطلب چیست؟ نظرات خود را در پایین همین صفحه با ما در میان بگذارید.

    دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

    نوشته های مشابه

    یک پاسخ به “مگر یک دانش آموز چه خطری برای نظام مقتدر دارد؟”

    1. محمدرضا کیانفر گفت:

      .
      علی مجتهدزاده کارشناس سیاسی پرسید: اگر روایت مراجع رسمی از بیهوش شدن آرمیتا گراوند ناقص نیست چرا خبرنگار بازداشت شد؟

      آقای مجتهدزاده،
      پاسخ شما مثل روز روشن است زیرا جمهوری اسلامی مثل تمام خائنین و فاسدین و جنایتکاران طول تاریخ به خوبی می‌داند که برملا شدن واقعیات یعنی مرگ دیکتاتوری.
      جمله فرسادان پیشین و پسین، آمد استمرار برهان متین.
      واقعیت حافظ است هرچیز را، زود گردد چیز بی منشأ هبا.

      سرور گرامی،
      تنها راه نجات میهن اتحاد ماست که هم‌صدا جمهوری اسلامی را تشویق به انجام دو فوریت نماییم:
      1- قطع دشمنی با آمریکا برای دفع تهدیدات خارجی.
      2- به رسمیت شناختن حق آزادی بیان مصوب قانون اساسی جهت حل مشکلات داخلی.
      با تشکر از توجه شما.

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *