×
آخرین اخبار

در پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی مورد بررسی قرار گرفت؛
مقایسه اثر تمرین‌های ایروکامبت و تکنیک‌های کاتا بر بهبود نشانگان کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم

  • کد نوشته: 47428
  • ۱۳۹۹-۰۹-۳۰
  • 446 بازدید
  • طرح پژوهشی "مقایسه اثر تمرین‌های ایروکامبت و تکنیک‌های کاتا بر بهبود نشانگان کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم: نقش ماهیت فعالیت جسمانی" توسط پژوهشگاه علوم ورزشی انجام و خاتمه یافت.
    مقایسه اثر تمرین‌های ایروکامبت و تکنیک‌های کاتا بر بهبود نشانگان کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم

    به گزارش دیدگاه نیوز ، دکتر احمد رضا موحدی «مجری این طرح پژوهشی و عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان» درباره این طرح گفت: با مدیریت علمی و اجرائی اینجانب و همکاری  دکتر هادی مرادی و خانم فاطمه بهرامی و با نظارت دکترعلی کاشی و دکتر قدیری این طرح پژوهشی انجام شد. 
    وی گفت: در این طرح، ما اثر تمرین‌های ایروکامبت و تکنیک‌های کاتا بر بهبود نشانگان کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم را مورد مقایسه قرار دادیم، وی افزود:  برای ما این سؤال مطرح بود که آیا ماهیت و طبیعت ورزش رزمی (کاتا در برابر ایروکامبت) می‌تواند در میزان بهبود نشانگان اوتیسم تغییر ایجاد نماید؟
     در این مطالعه تعداد ۵۴ کودک مبتلا به اوتیسم با دامنه سنی بین ۶ تا ۱۰ سال را در سه گروه شامل گروه های ایروکامبت (۱۸ نفر)، کاتا (۱۸ نفر) و کنترل (۱۸ نفر) قرار دادیم. شرکت‌کنندگان به مدت ۱۴ هفته، به صورت سه روز در هفته، تمرینات طراحی شده خاص گروه خود را انجام دادند. 
    مجری این طرح اضافه کرد: یافته‌ها نشان داد تکنیک‌های کاتا و تمرینات ایروکامبت، هر دو، نشانگان اوتیسم شامل رفتارهای کلیشه ای، تعاملات اجتماعی و برقراری ارتباط را به صورت پایدار در شرکت‌کنندگان بهبود بخشید. در تمایز بین تکنیک‌های کاتا و تمرینات ایروکامبت مشخص شد که تمرینات ایروکامبت نقش بسیار برجسته‌تر و ممتازتری در بهبود متغیر‌های تعاملات اجتماعی و برقراری ارتباط داشت و اثر این دو نوع مداخله بر روی متغیر رفتارهای کلیشه‌ای تقریباً یکسان بود.
     وی با بیان اینکه در خصوص بهبود شدت اوتیسم، نقش تمرینات ایروکامبت به صورت قابل ملاحظه‌ای برجسته‌تر از تمرینات کاتا بود بیان کرد:  در پژوهش حاضر مشخص شد که مداخله ایروکامبت به میزان ۰۱/۴۳ درصد و مداخله کاتا به میزان ۰۷/۲۵ درصد، شدت اختلال طیف اوتیسم را بهبود بخشید که پس از یک ماه بی‌تمرینی، این بهبودی کاهش اندک نشان داد.
     میزان بهبودی پس از یک ماه بی‌تمرینی در شرکت‌کنندگان کاتا به ۰۴/۲۲ درصد و در شرکت‌کنندگان ایروکامبت به ۶۷/۳۸ درصد رسید. شرکت‌کنندگان گروه کنترل به میزان ۲۶/۲ درصد در مدت مداخله افزایش در شدت اوتیسم را تجربه نمودند.
    دکتر موحدی تصریح کرد:  با توجه به یافته ها، نتیجه می گیریم که استفاده از تمرینات ایروکامبت و کاتا می تواند به عنوان یک راهکار مناسب به منظور بهبود نشانگان اوتیسم در نظر گرفته شود و نقش ایروکامبت در تعدیل و بهبود نشانگان اوتیسم به صورت قابل ملاحظه‌ای بیشتر از تمرینات کاتا می باشد. ما به این نتیجه نهایی رسیدیم که ماهیت فعالیت جسمانی رزمی می‌تواند به عنوان یک انتخاب کلیدی در تجویز تمرین برای کودکان مبتلا به طیف اوتیسم برای بهبود نشانگان اوتیسم مورد نظر قرار گیرد.

    نظر شما در مورد این مطلب چیست؟ نظرات خود را در پایین همین صفحه با ما در میان بگذارید.

    دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *