امین بهرامی – دیدگاه نیوز / یکی از نکاتی که به لحاظ اعتقادی برای شیعیان لازم است،مطالعه و تسلط برتاریخ صحیح زندگانی ائمه هدى(علیهم السلام)می باشد. ازجمله پیشوایان هدایت، وجود مقدس خورشید بی افول شیعه، حضرت امام حسن عسکری (صلوات الله وسلامه علیه) است که کمتر به تاریخ زندگانی این غریب با عظمت اشاره می شود.
حیات مبارک امام یازدهم از چند بعد قابل بررسی است:
(۱): فعالیت های سیاسی و عقیدتی آن امام همام با وجود خفقان شدید حکومت خبیث عباسی؛ همه ما میدانیم که اسلام یک دین سیاسی است و نمی توان بعد سیاسی و مبارزاتی اهل بیت عصمت وطهارت (علیهم السلام) را از دیگر ابعاد زندگی آن بزرگواران جدانمود. امام حسن عسکری (علیه السلام) با یک سری فعالیت های مخفیانه و سازمان یافته به تقویت روحیه سیاسی رجال شیعه و جامعه شیعی می پرداخت تا ثابت کند اسلام حقیقی همان دین به همراه سیاست الهی است و خلافت از حقوق مسلم خاندان عترت (علیهم السلام)است و بنی امیه و بنی عباس حق مسلم امامان معصوم که در غدیر به دستور پروردگار و توسط پیامبر (صلوات الله علیه و آله) منصوب شده اند را غصب نمودند.
قطعا اگر امام حسن عسکری (علیه السلام) پیشوایی بود که صرفا به امور معنوی می پرداخت دستگاه جبار عباسی برای حضرت مزاحمتی ایجاد نمی کرد ولی به دلیل اینکه در دوران امام یازدهم، شیعیان باهدایتهای آنحضرت به قدرتی عظیم در سراسر بلاد اسلامی دست پیدا کردند و وجود چنین رهبری غریب ولی با عظمت برای دستگاه طاغوتی بنی عباس خطر آفرین بود، آن پیشوای مقتدر و مظلوم را به شهادت رساندند.
(۲): ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان مناطق مختلف از طریق نمایندگان و ارسال نامه توسط پیک ها؛ از دوران امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری (علیهم السلام) ارتباط شیعیان با این سه امام بزرگوار به آسانی نبود، لذا این سه نور مقدس با تشکیل شبکه وکالتی در بین شیعیان معارف دین را به پیروان خویش انتقال می دادند و علما و ارادتمندان این ۳ امام همام با مشاغل پوششی مختلف به محضرآن بزرگواران می رسیدند و حوائج خود را برطرف می کردند.
یک مدیریت الهی لازم است تا بتواند این همه ارتباطات را با سرتاسر جهان اسلام تنظیم نموده و شیعیان را به سوی یک هدف مهم که آن هدف معرفت به حجت خدا و اثبات حقانیت رهبر الهی و حاکمیت سیاسی آن امام است سوق دهد.
(۳): استفاده از آگاهی های غیبی با هدف جذب نظر منکران امامت؛ در دوران امام عسکری (علیه السلام) عده ای از غیر مسلمانان مثل مسیحیت در سدد تضعیف اسلام و امام یازدهم بر آمده بودند که (جاثلیق) بزرگ اسقفان مسیحیت نیز از این افراد بود و آن امام همام در حضور خلیفه عباسی و مردم اهداف شوم آنان را برای جامعه روشن می ساخت. این ماجرا معروف است: (زمانیکه در سامرا قحطی سختی پیش آمد، خلیفه دستور داد مسلمانان سه روز پیاپی به مصلا رفتند و نماز باران خواند ولی خبری از باران نشد. روز چهارم جاثلیق به همراه مسیحیان و راهبان به بیابان رفت. وقتی یکی از راهبان دست خود را بالا میبرد باران درشت میبارید، دل شیعیان و ارادتمندان امامت تهی گشت و برای آنان اینگونه متبادر شد که حق با مسیحیان است نه اسلام.
این وضع به خلیفه ناگوار آمد و به امام عسکری (علیه السلام) پناه برد و آنحضرت را که زندانی بود به دربار خویش خواست و به ایشان گفت: امت جدت را دریاب که گمراه شده اند. امام (علیه السلام) فرمودند: به جاثلیق و راهبان بگو تا ۳ شنبه به صحرا بروند. (معتمد)، خلیفه عباسی به آنحضرت گفت: باران به اندازه کافی باریدن گرفته است، بنابراین به صحرا رفتن چه سودی دارد؟ امام عسکری(علیه السلام) فرمودند: برای آنکه ان شاءالله شک و شبهه را برطرف سازم. وقتی خلیفه دستورداد و همه حاضر شدند، جمعیت بسیاری گرد آمدند و شاهد این ماجرا بودند زمانی که راهبان مسیح دستان خویش را بالا میبرند ابرها گستره آسمان را میپوشانند و باران میبارد.
در این لحظه بود که امام یازدهم پرده از حیله راهبان مسیح برداشت و دستور داد دست راهب معینی را بگیرند و آنچه میان دستان اوست بیرون آورند. خیل جمعیت عظیم مسلمان و غیرمسلمان دید که در دست آن راهب استخوان سیاه رنگی پنهان بود، امام آن استخوان را گرفت و در پارچه ای پیچید و به راهب اینگونه فرمود: اینک از خدا طلب باران کن، راهب نیز چنین کرد اما نه تنها باران نیامد، بلکه ابرها کنار رفت و خورشید نمایان شد.
معتمد عباسی از امام پرسید: این استخوان چیست؟ حضرت فرمودند: این استخوان یکی از پیامبران الهی است که از قبور بعضی از انبیا برداشته شده است و استخوان هیچ پیامبری ظاهر نمی شود مگر اینکه باران نازل خواهد. سپس خلیفه دستور داد استخوان را آزمودند و به یقین فهمیدند کلام امام مطابق با واقع است و همین ماجرا باعث تحسین امام عسکری (علیه السلام) توسط خلیفه شد و سبب آزادی امام از زندان شد. آنحضرت که فرصت را مناسب دید آزادی یارانش را که بهمراه ایشان در زندان بودند را از معتمد طلب کرد و خلیفه نیز با خواسته آن امام بزرگوار موافقت نمود.
(۴): آماده سازی برای غیبت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛ غیبت رهبر الهی در هر امتی برای آن قوم دشوار است، لذا پیشوایان معصوم به تدریج جامعه دینی را برای غیبت آخرین حجت خدا آماده کرده بودند. از آنجایی که امام یازدهم، پدر بزرگوار حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، بصورت محسوس تر شیعیان را برای غیبت فرزند بزرگوار خویش آماده ساخت و پیروان حضرت مهدی موعود (علیه السلام) را برای شرائط و تکالیف عصر غیبت و ارتباط غیرمستقیم با امام دوازدهم محیا کرده بود.
با توجه به گستره مجاهدتهای مختلف امام یازدهم به این نتیجه میرسیم امام حسن عسکری (علیه السلام)، امامی ساکت و بی تحرک نیست، پیشوایی نیست که مغلوب کنترول شدید دستگاه عباسی باشد، بلکه رهبری است که با وجود تمام مراقبتهای بی وقفه بنی عباس، یک سلسله فعالیتهای علمی، اجتماعی و سیاسی را در جهت حفظ عظمت اسلام و مبارزه منسجم و پیوسته با طاغوت و افکار ضد اسلامی داشته است، لذا (قداست) در کنار (غربت) باعث شد پیشوای یازدهم دارای عظمتی شود که دستگاه جور عباسی از وجود ایشان ابراز ناخوشی کند و امام عسکری (علیه السلام) به تنهایی سد عظیمی در مقابل طواغیت دورانش گردیده بود و عظمت غریب سامرا باعث شد تا حضرتش در ۸ ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری به شهادت برسد.
البته فعالیتهای امام عسکری (علیه السلام) محدود به موارد ذکر شده نیست و محورهای فعالیت آن امام همام در کتب تاریخ بیش از موارد یاد شده است. از مجموع این نوشتار به این نتیجه میرسیم که مجاهدتهای پیشوایان ما درسی است برای جامعه اسلامی که همیشه سخت ترین تهدیدات دشمنان اسلام را به بهترین و تاثیرگذارترین فرصت نموده و ما باید بتوانیم همچون ائمه هدى (علیهم السلام) از کوچکترین فرصتی برای نشر معارف دینی استفاده کنیم و در دوران حاضر که خورشید دوازدهم در پس ابر غیبت است با زمینه سازی ظهور حضرتش دلهای منتظران را با جایگاه امام و رأفت آنحضرت آشنا نموده و جامعه را متوجه ظهور حضرت ولی عصر (ارواحناله الفدا) بگردانیم تا با ظهور جلوه درخشان حقیقت، دولت کریمه اسلام برپا شده و همه از حلاوت تشکیل حکومت امام زمان (علیه السلام) بهره مند شویم.
امین بهرامی (شریعت شوشتری)
بدون نظر! اولین نفر باشید