به گزارش خبرروز، روزنامه اعتماد با قطبالدین صادقی درباره وضعیت هنر و هنرمندان در ایران گفتوگو کرده است
گزیدهای از سخنان این کارگردان و نمایشنامهنویس و بازیگر را در ادامه میخوانید:
شما نمیتوانید برای کسی نسخه بپیچید. عواطف تئاتریها جدا از مردم نیست. آنها نیز در دوران کرونا و حوادث جگرخراش دوره اخیر روحشان آزرده شده است. بسیاری از هنرمندانی که میشناسم در این دوره روحشان مرد. دیگر دل و دماغ و انگیزه برای کار کردن ندارند. نمیتوانند تظاهر کنند همهچیز عادی است؛ بالاخره کار هنری کردن، انگیزه و شور میخواهد. باید شرایط تغییر کند تا این گروه از هنرمندان بتوانند کار کنند.
همه ما ضربه خوردیم. انتظار خشم و خشونت نداشتیم. ما داشتیم تلاش میکردیم جامعه مدنی را تجربه کنیم. جامعهای که همهچیز بر مبنای تعامل و تساهل پیش برود. ما داشتیم به خلاقیت و اندیشهورزی فکر میکردیم؛ بعد ناگهان چیز دیگری را تجربه کردیم اما به هر حال هر چیزی گذراست و عمری دارد و به پایان میرسد و دوباره همهچیز برمیگردد به مدار اصلی خودش. مهم این است که خود شما آرمانها و علایقتان را از دست ندهید. فرهنگ نباید تعطیل شود. آخرین دستاویز ما برای رسیدن به خوشبختی فرهنگ و هنر است. فرهنگ و هنر باید تکیهگاه روحی مردم باشد.
این بیتوجهی، بیمسوولیتی، این رها کردن تئاتریها فاجعه است. الان همه دل خوش کردهاند به این سریالهایی که از پلتفرمهای اینترنتی پخش میشوند و این سریالها بهترین راه پولشویی برای سرمایهگذارانشان است. یک عده از بازیگران نیز خودشان را وقف این سریالها کردهاند و کارشان واقعا مزخرف است. این سریالهای مزخرف را به خورد مردم میدهند. من این سریالها را تولیدات دستمال کاغذی میدانم. یعنی ماندگار نیستند.
تئاتر ما با این شرایط به قهقرا میرود. کسانی که دارند برای تئاتر ما تصمیمگیری میکنند تنها دغدغهشان وفاداری به ارزشهای سیاسی است و هیچ ربطی به هنر ندارند. اغلب این افراد را من ندیدهام. بیشترشان آدمهای بدون تخصصی هستند که از حوزههای کاری دیگری آمدهاند و دارند برای فرهنگ و هنر ما تصمیم میگیرند. یک ذره شناخت از فرهنگ و هنر ندارند و به فرهنگ ما و رشد جوان و پویایی جامعه ضربه میزنند.
صادقی در پایان بیان کرد: اگر تئاتر ضربه خورد تمام هنرهای نمایشی ضربه میخورد. به یک ملت بیرگ و ریشه بیخاصیت تبدیل میشویم.
دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
خبرنگار دیدگاه نیوز در شهر شیراز می باشد. وی مستندساز، تدوینگر و عکاس شیرازی است که فعالیت خود را از سال ۸۸ با انجمن سینما جوانان شروع کرده و ساخت مستندهای “دروازه حقیقت”، “من میخوام معتاد بشم”، “طاووس ها پرواز را نمیفهند”، “سوداگرانِ بی سودا”، “وداع”، “آبفروش” و “کتایون” را در کارنامه دارد، وی در حوزه های اجتماعی، فرهنگی، هنری و سینمایی قلم میزند .
دیدگاهتان را بنویسید