صنعت کشتیرانی چطور موجب افزایش دما شد؟

به گزارش گروه علمی دیدگاه نیوز از پایگاه اطلاع‌رسانی تکنولوژی نت‌ورکس، تابستان ۲۰۲۳ دما در سطح جهان به شدت افزایش یافت و این موضوع هم مردم را به زحمت انداخت و هم بسیاری دانشمندان را دچار سردرگمی کرد. شبیه‌سازی‌های از روند افزایش دما، چنین افزایشی را نشان نمی‌داد.

دانیل ویژنی، استادیار گروه علوم زمین و جوشناسی در دانشکده مهندسی دانشگاه کورنل نیویورک می‌گوید: دانشمندان اقلیم معتقد بودند چنین افزایش دمایی آنهم به صورت ناگهانی ممکن نیست. صحبت بین مردم عادی هم این بود که تغییرات اقلیم ناگهان شدت گرفته است و آنها قبلا چنین چیزی ندیده‌اند.

ویژنی در مطالعه‌ای به نام الگوسازی تغییرات سیاستی در انتشار گازهای گلخانه‌ای بخش حمل و نقل دریایی سال ۲۰۲۰، به نوعی گرمای شدید سال ۲۰۲۳ را توضیح داد. این مطالعه ۲۸ نوامبر (۸ آذر) در نشریه دینامیک‌های زمین منتشر شده و علت اصلی این پدیده دمایی را نشان می‌دهد.

بر اساس این مطالعه محققان دریافتند کاهش اجباری انتشار گاز سولفور در صنعت کشتیرانی بین‌المللی که سال ۲۰۲۰ اتفاق افتاد، تا حدودی دلیل دمای بالای بی‌سابقه سال ۲۰۲۳ است. زیرا کاهش مقدار ذرات هواپخش در جو باعث کاهش پوشش ابر می شود. بنابراین ابرها سخت‌تر می‌توانند تشعشعات خورشیدی را به فضا بازتاب دهند و همین باعث افزایش دما می‌شود. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد تصمیم‌های سیاستی و تعیین خط‌مشی‌ها در آینده در مورد کاهش ناگهانی ذرات موجود در تروپوسفر باید تأثیر آنها را هم بر دمای سطح در نظر بگیرد.

قوانین سازمان بین‌المللی دریانوردی در سال ۲۰۱۴ برای سوخت‌های کشتی

تحقیقات گذشته هم نشان داد بود چنین تغییری به دلیل کاهش تشکیل ابر منجر به افزایش جزیی دمای کره زمین می‌شود، اما ویژنی و یکی از نویسندگان دیگر این مطالعه به نام ایلاریا کوگالیا، از شبیه سازی مدل سیستم زمین برای اثبات اهمیت کاهش ناگهانی انتشار گاز سولفات در حمل و نقل دریایی استفاده کردند.

ویژنی می‌گوید سال‌های متمادی در صنعت کشتیرانی در مورد این تغییرات بحث می‌شد و سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) در سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفت برای انتشار گاز سولفور در صنعت کشتیرانی و حمل‌ونقل دریایی قوانین سخت‌گیرانه‌تری وضع کند. سوخت‌هایی با محتوای سولفور کمتر، به‌شدت گران‌تر هستند بنابراین مدتی زمان لازم بود تا شرکت‌های مختلف کشتیرانی خود را با این تغییر وفق دهند.

این قوانین و مقررات جدید از شرکت‌های کشتیرانی می‌خواست از سوخت‌هایی استفاده کنند که حاوی نیم درصد بیشتر سولفات نباشد و این میزان از قانون گذشته مبنی بر محتوای ۳.۵ درصد سولفور در سوخت بسیار کمتر بود. این ضرورت قانونی به کاهش ۸۰ درصدی در انتشار گاز اکسید سولفور ناشی از صنعت کشتیرانی منجر شد.

به گفته ویژنی البته همیشه بحث‌هایی برای تغییر این قانون از طریق برخی دادوستدها و معامله‌ها با سازمان دریانوردی در صنعت کشتیرانی وجود داشت، اما کمتر به تبعات آن توجه می‌شد.

وی گفت: البته هرگز اینطور نبود که گفته شود فقط صنعت کشتیرانی مقصر تغییر اقلیم است و باید شش دانگ حواس ما به این صنعت باشد، اما به گذشته که می‌نگریم بهتر بود پیش از اینکه مشکل خود را نشان دهد و چهار سال قبل در این مورد تحقیق می‌کردیم.

این محققان ناهنجاری‌های ماهانه دمای جهانی را در دوره زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ بررسی و میزان فرضی اثر عواملی چون گازهای گلخانه‌ای و عوامل فصلی را حذف کردند تا تأثیر صنعت کشتیرانی بر ناهنجاری‌های دما را با دقت بیشتری تعیین کنند. آنها دریافتند حذف دی اکسید گوگرد از سوخت حمل و نقل احتمالا دمای سیاره را ۸ صدم درجه سانتیگراد افزایش می دهد. به گفته ویژنی همین میزان می‌تواند گرمای بی‌سابقه در یک تابستان را به یک سال معمولی گرم تبدیل کند.

حالا صنعت کشتیرانی مانند بسیاری صنایع دیگر به سمت سوخت‌های جایگزین رفته است تا اهداف کربن‌زدایی سازمان بین‌المللی کشتیرانی را محقق کند و بر اثر این اقدام سیستم‌هایی که با نیروی محرکه باد یا متانول، هیدروژن و آمونیاک کار می‌کنند و بقیه فناوری‌های مشابه توجه صاحبان این صنایع را جلب کرده اند.

ویژنی در عین حال که معتقد است دولت‌ها باید اقدام جدی برای جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام دهند، همچنان می‌گوید باید برای جلوگیری از گرم‌شدن سیاره زمین راه‌های دیگری هم یافت.

وی گفت: بارورسازی ابرها و انواع مداخله‌ها در اقلیم با کمک مهندسی سبز راهکارهایی نیستند که انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند؛ اما اقداماتی است که نیاز داریم انجام دهیم تا از گرمایش بیشتر زمین جلوگیری شود.