زندگینامه شهیدمحمدحسین طبیب شوشتری

بسم‌الله الرحمن الرحیم

ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه: به راستی که خداوند خریداری می نماید از مؤمنان جان و مالشان را به بهای بهشت

((زندگینامه شهیدمحمدحسین طبیب شوشتری )):

درمکتب اسلام سخن ازانسان است، انسانی کامل، آزاده بسی اندکند این گونه انسانها، زندگینامه آنها باید سرمشق تاریخ قرار گیرد تا راه گمراهی باز نشود. شب احیاء شبی است که گناهان آمرزیده می شود (شب قدر) ، این شب عزیز چه مبارک می باشد، و بندگانی تولد می یابند تا به پیش معبود بشتابند. محمد حسین طبیب شوشتری ساعت ۳ نیمه شب بیست وسوم ۲۳ ماه رمضان سال ۱۳۴۶ درخانواده مذهبی شهر شهیدپرور اهواز دیده به جهان گشود. محمدحسین مستحبات را با جان ودل انجام می داد، چه رسد به واجبات. ،نماز جماعت و نگهداری از بیت المال، روزه و تأکید به حجاب اسلامی(خواهران) ،سرکوب منافقین و غیبت. او می گفت: ((مسلمانان نباید غیبت کنند)) چرا که میان مؤمنان شکاف وتفرقه می افتد. در مبارزات قبل از انقلاب اسلامی اگر چه هنوز نوجوانی بیش نبود، در تظاهرات (اعتصابات مدارس) و پخش اعلامیه، نقش فعال داشت. میزان فعالیت در بنیاد پانزده خرداد اهواز، و شب پاسداری در بنیاد ۱۵ خرداد، و روزها خدمت نمودن به خانواده های محترم شهدا ،مفقودین، اسرا، جانبازان و دیگراعضاء تحت پوشش و نیز دو ۲ ماه که برادرش به حج رفته بوده بطور مداوم بجای او خدمت می نمود. از خدمت صادقانه اش چنان خانواده های شهدا و…. علاقمند به او شده بودند ((زیرا عقیده داشت :کار کردن به بازماند گان شهدا عبادت می باشد)) . با اعزام محمدحسین به جبهه مرتب سراغش را گرفته، و وقتی که خبر شهادتش راشنیدند اظهار داشتند:ما فرزند دیگرمان را تقدیم خدا نمودیم.

قسمتی از وصیتنامه شهید محمد حسین طبیب شوشتری:
سفارش من به بنیاد شهید و بنیاد ۱۵ خرداد این است که شما خانواده های محترم شهدا، جانبازان، اسرا، مفقودین راخشنود کنید و خشنودی آنها ثواب جبهه رفتن را دارد. اگر دین محمد(ص) با شهادت من بر پا میگردد، پس ای (شمشیرها) سلاح ها مرا در برگیرید.
او که ازنخستین روزهای جنگ ،یکی ازپاسداران جان برکف محسوب می شدو از نزدیک با روح مکتب اسلام آشنایی داشت و درجریانهای سیاسی بود، به فرمان امام امت ثبت نام دربسیج منطقه، شبها پاسداری دادن در بنیاد ۱۵خرداد فی سبیل الله عقیده داشت و خدمت به کشور صاحب الزمان را عبادت می دانست. او اینک دقیق تر و پر شور تر شده بود، درسال ۱۳۶۲ (درحمله عملیات خیبر) و درسال ۱۳۶۳ در حمله بدر روانه جبهه های حق علیه باطل شد. او به دانشگاهی قدم گذاشت که درس ایثار استادش آقا وامام ومولایش حسین ابن علی علیه السلام بود، مدرکش پیروزی و یا شهادت بود. وقتی که نامه می نوشت التماس دعا نمودن برای سلامتی امام خمینی وپیروزی وسفارش اعضاء تحت پوشش بنیاد شهید وبنیاد ۱۵خرداد را می نمود. جالب اینجاست هیچوقت دیده نشد در نامه و یا سخنانش اسرار جبهه را تعریف نماید و عقیده داشت به فتوای امام امت:فاش نمودن اسرار جبهه ،حرام ودرریختن خون شهدا شریک شدن است.

((شهادت))

افتخار و سربلندی جنگیدن زیر پرچم هاست و این نگرش چه سعادتی که زیر پرچم اسلام باشد .خداوندا ای پروردگار سقف برافراشته و هوای بهم پیوسته،و به آنها شب و روز را آفریدی، خورشید وماه به گردش در آوردی، ساکنان آنرا طائفه ای از فرشتگانت قرار دادی که آنها یاشهادت و یا پیروزی را سرنوشت خود قرار داده، پس صبر و بردباری به خانواده های شهدا، مفقودین، اسرا ،جانبازان عطا فرما. محمد حسین شب چهارشنبه مطابق با میلاد فرخنده دختر پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم بی بی دو عالم ام ابیها حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها که حمله عملیات بدر با نام مقدسش آغاز شب تا صبح نبرد با بعثی های عراقی مشغول بودند، خط شکنان حق علیه باطل، برای استراحت گویا هر یک تعدادی کیک های اهدایی به جای صبحانه در دست داشتند و درحال حرکت به سوی قرارگاه بودند در کنار شرق رود دجله ودر جزیره مجنون، با صدای نفیر گلوله های توپ و خمپاره بعثی، همگی دراز کش شده و در این اثنا که نصف کیک در دست محمدحسین بود به زمین افتاد و روحش به آسمانها به پرواز درآمد و برای همیشه میهمان خدای خود گردید. همانطور پیامی به همگی ما داده بود که در برابر مصیبت بایدصبر وشکییایی پیشه گرفته و شهادت نعمت وبرکتی است که خداوند به بنده خود ارزانی داشته و بازماندگا نش را در آن موقع حساس امتحان می نماید ، پس شهادت جای شکر گزاری و مژده دهی است نه تسلیت، بلکه تبریک در روز شنبه ۱۳۶۳/۱۲/۲۵ یعنی بیست وپنجم اسفندماه سال یکهزار وسیصد وشصت وسه هجری شمسی، طبق آرزوی دیرینه خود با لباس رزم در بهشت شهدای اهواز در کنار همرزمان شهید خود به خاک سپرده شد.

ای شهیدان در جوار حق تعالی آسوده بخوابید که ملت شما پیروزی را از دست نخواهد داد و پیروزی از آن ماست .