داغی که یک ۱۰۰ تومانی بر دل علیرضا دبیر گذاشت

علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی که سال پر فشاری را با کشتی ایران پشت سر گذاشت در ابتدای صحبت های آرزوی سلامتی برای مردم ایران می کند و می گوید:«امیدوارم مردم کشورم ایران در همه زمینه ها همیشه سربلند و سلامت باشند و در پناه آقا امام رضا(ع) در سال پیش رو به هر آن چیزی که می خواهند برسند.»

دبیر خاطره ای از نوروز تعریف می کند و ادامه می دهد:«فکر می کنم سال ۶۶ – یا ۶۷ بود.خدا رفتگان شما را هم بیامرزد.جنگ بود خیلی از خانواده رفته بودند شهرستان و من پدرم تهران بودیم.رفتیم خانه عموی خدا بیامرزم.تهرانپارس،فلکه چهارم.خدا بیامرز یک ۱۰۰ تومانی به من عیدی داد.من هم خوشحال و خندان.آن زمان ما روزی یک یا دو تومان پول توی جیبی می گرفتیم.»

رییس فدراسیون کشتی ادامه داد:«ما اصالتا ترک هستیم.بابام به ترکی به عمویم گفت که زیاد دادی! من این را شنیدم.عمویم گفت علیرضااین ۱۰۰ تومانی کهنه است و ای ۵۰ تومان نو را بگیر که بهتر است.سی و چند سال از آن روز می گذرد و داغ آن ۱۰۰ تومانی بر دلم مانده است.»

از دبیر خواستیم تا خاطره دیگری تعریف کند که او گفت:«بیشتر عیدها ما در اردو بودیم و دور از خانواده.نوروز هنوز اولین خاطره‌ای که در ذهنم می‌سازد، خاطره آن ده – دوازده سالی است که مجبور بودیم دور از خانواده و در اردو سال را تحویل کنیم.از اولین روز فروردین توی یک رژیم سخت، تمرین کنیم و تمرین کنیم و تمرین کنیم. داستانی که در دوره نوجوانی، جوانی، رده سنی امید و بزرگسالی ادامه داشت.»