به گزارش  دیدگاه نیوز ، به نقل از خبرنگار دفاع پرس  از آذربایجان‌شرقی، شهید «محمد باقر مرضه‌ای» در ۴ فروردین‌ماه ۱۳۴۲ در شهرستان میانه چشم به جهان گشود. وی پس از آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از چندی مبارزه با دشمن بعثی در تاریخ ۲۱ اسفندماه ۱۳۶۳ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وصیت‌نامه شهید:

شهید «محمد باقر روضه‌ای» در ۴ فروردین‌ماه سال ۱۳۴۲ در شهرستان میانه به دنیا آمد. پدرش او را «محمد باقر» نام نهاد تا ادامه دهنده‌ی راه امام محمدباقر(ع) باشد. وی کودکی با هوش بود که نماز خواندن را در دوران کودکی در حالی که هنوز ۵ سال بیشتر نداشت آموخت و در کنار پدر و مادر خود سر تعظیم به درگاه پروردگارش فرود آورد.

دوران ابتدایی و راهنمایی را در شهر میانه به پایان رساند. در دوران قیام مردم علیه رژیم شاهنشاهی در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد و در هدایت و همراهی دیگر جوانان تاثیر گذار بود.

محمد باقر با شروع جنگ تحمیلی شروع به جذب نیرو و تشویق آنها در رفتن به جبهه کرد و خود نیز سه بار عازم جبهه شد. او علاوه بر اینکه در جبهه تخریب‌چی بود به خاطر صدای خوبی که داشت دعای توسل و دعای کمیل را می‌خواند. صدای نوحه‌ها و گریه‌هایش دلنشین بود و در بیان مصیبت اهل‌بیت چشم‌های گریانی داشت.

این شهید والامقام صدای تلاوت قرآنش تا عمق جان نفوذ می‌کرد. در سال ۱۳۶۳ لباس مقدس پاسداری را در جبهه جنوب بر تن کرد و با شرکت در عملیات خیبر از ناحیه ی بازو جراحت‌های شدید و عمیقی برداشت و پس از بهبودی عازم عملیات بدر شد و در حالی که از خوشحالی سر از پا نمی شناخت در برابر دشمن بعثی مردانه جنگید و پس از فتح خط دشمن در ۲۱ اسفند‌ماه سال ۱۳۶۳ در اثر اصابت ترکش به ناحیه سر در حالی که وجودش مملو از عشق به ابا عبدالله و زیارت کربلا بود به شهادت رسید