آیا پکن برای مقابله با ترامپ آماده است؟/ گزارش بلومبرگ

به گزارش دیدگاه نیوز، نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده قرار نبود برای چین نتیجه خوبی به شمار آید.
پیروزی دونالد ترامپ، حداقل حسنی که برای چینی‌ها دارد، این است که این فرصت را برای آن‌ها فراهم می‌کند که با شفافیت متوجه تمام اتفاقاتی شوند که ممکن است در چند سال آینده روی دهد. تهدید او مبنی بر اعمال تعرفه‌های ۶۰ درصدی بر کالاهای چینی در حالی مطرح می‌شود که پرزیدنت شی جین‌پینگ به شدت در تلاش برای ایجاد ثبات اقتصادی است.
آخرین پیشنهاد او برای انجام این کار برنامه مبادله بدهی ۱۰ تریلیون یوانی معادل با ۱.۴ تریلیون دلاری است که امروز اعلام شد و [فارغ از این که موفق خواهد شد یا نه] سرمایه‌گذارانی را که به دنبال سیاست‌های مالی قوی‌تر برای مهار بحران اعتماد و تنگنای دارایی بودند، ناامید کرد.
با این حال برخی از تحلیلگران امیدوارند که پیروزی ترامپ چین را مجبور کند با محرک‌های بیشتری تلاش‌های خود برای ایجاد ثبات اقتصادی را دنبال کند. آن‌ها عقیده دارند که موضع تهاجمی حمایت‌گرایانه رئیس‌جمهور جدید در زمینه تجارت می‌تواند پکن را وادار به انجام هزینه و تلاش بیشتری برای تقویت و افزایش مصرف داخلی خود کند- که البته تاکنون در این زمینه انگیزه و تمایل چندانی از سوی پکن مشاهده نشده است.
البته سیاست‌گذاران و سیاست‌سازان چینی که در مارس ۲۰۱۸ پس از آغاز اولین جنگ تجاری ترامپ تا حدودی گرفتار شده بودند، در شرایط فعلی از ابزار گسترده‌ای برای مقابله با تعرفه‌ها برخوردارند.
اما با این حال مقامات ارشد و تصمیم‌سازان چینی بعید است قبل از این‌که ترامپ رویکردهای اصلی و محورهای سیاست‌های خود را توضیح دهد، محرک‌های زیادی را آزاد کنند. البته این احتمال هم وجود دارد که ترامپ- که خود را «مرد تعرفه‌ها» معرفی می‌کند- به‌رغم علاقه‌ای که به مالیات‌های تجاری دارد، چین را در راس برنامه‌های خود قرار نداده باشد. به هر حال جنگ‌هایی که در خاورمیانه و اوکراین در جریان است، نگران‌کننده‌تر به نظر می‌رسند [و می‌توانند توجه و تمرکز سیاست‌های دولت جدید آمریکا را به خود جلب کنند].
[به خصوص که هم‌زمان با این تغییر توجه] فرآیند پرداخت عوارض نیز می‌تواند تا حد زیادی طولانی‌تر شود- که دلیل آن را هم می‌توان افزایش‌های مرحله به مرحله‌ای عنوان کرد که به طور بالقوه به عقیده جی‌پی مورگان با هدف «تشدید برای کاهش تنش» اعمال می‌شوند.
مذاکره و رسیدن به توافق ممکن است چند وقتی طول بکشد؛ همان‌طور که فاز اول توافق در اولین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ محصول نزدیک به دو سال گفتگوهای سخت بود. و البته همیشه این احتمال نیز وجود دارد که موضوع تایوان به نوعی موجب وقوع و بروز بحران شده و هر گونه مذاکراتی را از مسیر خارج کند.
[از این نظر] مقامات پکن به دنبال چهار سال دشوار و غیرقابل پیش‌بینی هستند. به همین دلیل هم آن‌ها ممکن است بخواهند منتظر روزهای آینده و شرایط آتی باشند.

دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید