بازگشت پرزیدنت موطلایی / چه‌کسانی از پیروزی ترامپ خوشحالند؟

به گزارش خبر فوری، دونالد ترامپ یک بار در سال ۲۰۱۶ به قدرت رسیده بود و تا سال ۲۰۲۰ رئیس‌جمهور آمریکا باقی ماند. تجربه آن چهار سال حالا مبنای عمل بسیاری از کشورها برای تعریف مناسبات با ترامپ است؛ هرچند او ثابت کرده که به‌شدت غیرقابل پیش‌بینی است.

در مرحله اول، جامعه آمریکایی نگران بازگشت پوپولیسم ترامپیستی است. دونالد ترامپ به دلیل مواضع افراطی خود، شکاف‌های اجتماعی را در آمریکا تشدید خواهد کرد و می‌تواند به‌شدت آمریکا را دچار چندقطبی داخلی کند که مورد پسند جامعه نخبه آمریکا نیست. به ویژه این مواضع، اقلیتها را در آمریکا به حاشیه خواهد برد و ایالات متحده را دستخوش چندپارگی خواهد کرد.

دیگر بازیگر مهمی که از پیروزی ترامپ ناخرسند است، اروپاست. کشورهای اروپایی می‌دانند که ترامپ حاضر نیست بدون گرفتن امتیاز از آنها حمایت کند. رئیس‌جمهور آمریکا علاقه‌ای به ژست همراهی با دیگر کشورهای غربی ندارد و تنها در قبال منافع آمریکا در کنار متحدانش می‌ایستد.

بنابراین پیروزی ترامپ خبر خوبی برای اروپایی که درگیر جبهه جنگ اوکراین است، نخواهد بود و زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین از همین حالا خود را قربانی انتخابات ایالات متحده می‌داند.

بسیاری از نهادهای بین‌المللی هم که خود را نیازمند کمکهای آمریکا در تامین بودجه می‌دانند، به یاد می‌آورند که در دولت ترامپ تهدید به قطع اعتبار شدند و او از بسیاری از پیمانهای بین‌المللی خارج شد.

به جز اینها چین نیز از پیروزی ترامپ ناخرسند است. پکن که خود را رقیب اقتصادی آمریکا می‌داند، نگران است که ترامپ با وضع تعرفه بر واردات تولیدات چینی و نیز افزایش بهای نفت با تشدید تنش در خاورمیانه، عملا له این کشور فشار وارد آورد. به جز اینها بیم آن می‌رود که واشنگتن در دوران پسابایدن، به تحریک تایوان و انتقال جنگ از اوکراین به چین اقدام کند.

دولتهای چپ‌گرای آمریکای لاتین هم از پیروزی ترامپ ضربه خواهند خورد. سیاستهای ضدمهاجرتی او، به این دولتها فشار وارد خواهد کرد تا جایی که احتمالا این دولتها با بحران داخلی و نیز تلاش آمریکا برای کودتا مواجه خواهند شد.

اما برخی کشورها از پیروزی ترامپ احساس خدشحالی می‌کنند. مهمترین آنها اسرائیل است که در دوران ترامپ به پیمان صلح ابراهیم با اعراب رسید و سفارت آمریکا را هم به بیت‌المقدس انتقال داد.

نتانیاهو دیشب با عزل گالانت، عملا فرش قرمز پیش پای دولت جدید آمریکا پهن کرد و اشتهای جنگی خود را بیشتر به نمایش گذاشت. در همین راستا احتمالا در دوره سه ماهه انتقال دولت از بایدن به ترامپ، تنش‌های نژامی در غرب آسیا تشدید شود.

اعراب هم نگاهی منفی به ترامپ ندارند. آنها در دولت قبلی او، تامین مالی واشنگتن را برعهده داشتند و در عوض از وی تضمین‌های امنیتی می‌گرفتند. تضمین‌هایی که در بحرانهای تازه نظامی منطقه ضروری‌تر شده است.

در کنار همه اینها باید روسها را برنده اول پیروزی ترامپ توصیف کرد. کیست که نداند ترامپ تا چه اندازه به ولادیمیر پوتین نزدیک است و او وعده پایان جنگ‌ اوکراین را به کرملین داده است. وعده‌ای که احتمالا با جدایی شرق اوکراین و تضعیف ناتو محقق خواهد شد.

اما در ارتباط با ایران، تصویری دوگانه پیش روی آمریکای ترامپ است. او از یکسو برای خوشایند اسرائیل، علیه تهران لفاظی خواهد کرد و از سوی دیگر مشتاق خواهد بود ناکامی دوره قبلی خود در مذاکره با کشورمان را جبران کرده و به توافقی تازه دست یابد. توافقی که معلوم نیست دولت پزشکیان به آن تن دهد.