ثبات، حاصل توازن قوا یا ضعیف‌بودن مخالفان یا پذیرش سازش به‌عنوان مصالحه‌ موقت است. مشروعیت یعنی این‌که هیچ توجیه اخلاقی‌ای برای متلاشی‌کردن یا براندازی نظام وجود نداشته باشد. بهترین حالت، نظام‌ سیاسی‌ای است که هم امنیت و ثبات داشته باشد، هم مشروع باشد.