در سال ۱۹۱۴ میلادی فرانتس کافکا داستانی مبتکرانه نوشت اگرچه خوانش آن دشوار بود داستانی تحت عنوان “در مستعمره مجازات” که در ایران با نام “گروه محکومین” با ترجمه حسن قائمیان در سال ۱۳۴۲ توسط انتشارات امیرکبیر چاپ شد. در آن کتاب کافکا حکایت تلخ سربازی را روایت می‌کند که به جرم سرپیچی از فرمان مافوق به اعدام محکوم می‌شود و افسری یک فرد عادی را به تماشای این اعدام می‌آورد. در این داستان کافکا افکاری را که در ذهن شخصیت‌ها می‌گذرد را توصیف می‌کند.