وجود دستگاه های فرهنگی متعدد که از بودجه عمومی ارتزاق میکنند شکایت مسئولین و روحانیون و سخنرانان از وضع وخیم فرهنگی نشان میدهد لااقل از دید همین مسیولین راندمان این دستگاهها معادل صفر است
حال اگر از من بپرسند با مزاحمتها و کسری بودجه و کارهای روی زمین مانده یک مدیر حوزه فرهنگ و هنر مثل مدیرکل ارشاد اگر فقط و فقط یک کار بتواند برای توسعه و ارتقا هنر استان انجام دهد آن چه کاری خواهد بود؟
باید معلوم کنیم تیاتر چیست، تیاتری چه کسی است و مخاطبش کیست. یعنی بحث فلسفی و زیباشناختی متاسفانه در اولویت است. چرا؟