شاعر طراشعر، بازی تفننی با حروف کلمات انجام میدهد که به طرز ماهرانهای مراعات نظیر تصویری را ایجاد میکند و این مراعات نظیر تصویر از لحاظ فرمیک حالت معما و رمزگونه به خود میگیرد که کلید حل این معما در جلوی چشم خواننده است.