طبق اعلام معاونت علمی؛

محصولات ایران ساخت نیاز پتروشیمی مسجد سلیمان را رفع کرد

صنعت دانش بنیان کاتالیست ایران در هفته گذشته یکی از نقاط درخشان خود را شاهد بود و برای نخستین بار در کشور فعالیت یک مجتمع صنعت پتروشیمی با کاتالیست‌های تمام ایران ساخت افتتاح و راه اندازی شد. طرح پتروشیمی مسجد سلیمان یکی از طرح‌های حائز اهمیت صنعت پتروشیمی شناخته می‌شود که هفته گذشته توسط رییس جمهوری افتتاح شد.

این طرح از ظرفیت تولید روزانه ۳ هزار و ۲۵۰ تن اوره، برخوردار است و سالیانه مبلغ ۲۶۸ میلیون دلار ارزآوری برای کشور دارد. نقطه حائز اهمیت آن استفاده کامل از کاتالیست‌های ایران‌ساخت است که تا پیش از تنها در حد یک یا دو کاتالیست ایران‌ساخت در فرآیند‌های پتروشیمی استفاده می‌شد، اما در این طرح از ۸ کاتالیست ایرانی تولیدی شرکت دانش بنیان نفت و گاز سرو به حجم ۳۴۴ متر مکعب و به ارزش بیش از ۳ میلیون دلار استفاده شد.

با این توانمندی ایجاد شده توسط این شرکت دانش‌بنیان ایران بعنوان یکی از سه کشوری شناخته می‌شود که توانایی تولید تمامی کاتالیست‌های مورد نیاز در فرآیند تولید اوره و آمونیاک را دارد. کاتالیست‌های تامین شده از سوی شرکت دانش بنیان نفت و گاز سرو شامل کاتالیست‌های هیدروژناسیون گوگرد، سولفورزدایی، ریفرمینگ اولیه با بخار آب، ریفرمینگ ثانویه، کاتالیست‌های شیفت دما بالا و دما پایین، کاتالیست متانیشن و کاتالیست حذف هیدروژن است.

از مهمترین مزایای بومی سازی کالای فوق راهبردی و دانش بنیان کاتالیست، علاوه بر اشتغال زایی و صرفه جویی ارزی، عدم وابستگی به کشور‌های خارجی در شرایط تحریم ظالمانه و دسترسی به خدمات فنی و مهندسی است که تداوم تولید محصولات پتروشیمی و پالایش و فولاد کشور را تضمین می‌کند.

طبق گزارش‌های وزارت نفت، در بخش پتروشیمی و پالایشی از ۸۵ نوع کاتالیست به ارزش ۲۷۵ میلیون دلار در سال، تاکنون ۳۰ نوع کاتالیست داخلی‌سازی شده است و طبق پیش بینی‌ها تا پایان سال تا ۲۰۰ میلیون دلار صرفه جویی ارزی از محل بومی سازی این کالای حیاتی در کشور را شاهد می‌شویم.

همچنین در بخش دیگر یعنی صنعت فولاد نیز دانش‌بنیان‌ها خوش درخشیدند و نیاز تمام کاتالیست‌های مصرفی این صنعت نیز با همت آن‌ها به طور کامل بومی سازی شد و از واردات کالا بی نیاز شدیم. به طوری که تا قبل از سال ۱۳۹۷ حجم واردات کاتالیست‌های فولادی بالغ بر ۱۸ میلیون دلار بوده است.

اما کاتالیست بعنوان قلب واحد‌های صنعتی شناخته می‌شود که بدون حضور آن تولید محصولات صادراتی، چون اوره، آمونیاک و متانول عملا امکانپذیر نبوده نیست و عدم تامین این کالا می‌تواند مشکلات عمده فنی، اقتصادی و حتی بحران سیاسی را برای کشور‌هایی مانند ایران که سرمایه‌های عظیم نفت و گاز را دارا هستند، ایجاد کند.