اگر خلأ تصمیم‌گیری برای کشور ادامه پیدا کند، دیگران وارد عمل می‌شوند

به گزارش دیدگاه نیوز، محمدجواد غلام‌رضا کاشی روز چهارشنبه در هجدهمین همایش انجمن علوم سیاسی ایران با عنوان «ایران امروز؛ مسائل و معضلات سیاسی» که در تالار حنانه دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران برگزار شد، درباره تصمیم‌گیری و یا تعلیق تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی سخنانی اظهار داشت: فرض بر این است که نظام سیاسی امروز در حصر و گیر و دار تصمیمات گذشته مانده و قدرت انعطاف و پویایی لازم برای تصمیم گیری موثر در شرایط بحرانی را ندارد و یا این تصمیم گیری برای نظام خیلی دشوار است.

وی در نشست ساختار سیاسی به عنوان یکی از بخش های این همایش با بیان اینکه در هر شرایطی تحت تاثیر تصمیم های بزرگ زندگی هستیم، تصمیم را پیوند میان یک خواست و مقتضیات واقعی معنا کرد و گفت: تصمیم شما منوط به تصمیم های بزرگ‌تری است که دیگران گرفته اند.

این استاد دانشگاه زندگی و نظام را به هم شبیه دانست و افزود: به همین سادگی که در متن زندگی روزمره، بین اراده و ایده آل ها گفت و گو و ترکیب نو می‌سازید ، به همین سادگی در عرصه عمومی این وضعیت اتفاق نمی افتد.

کاشی با اشاره به پیروزی انقلاب در ایران تأکید کرد: انقلاب ها آرمان‌های بزرگی هستند که در فضاهای هیجان جمعی متبلور می‌شوند؛ وقتی انقلاب ها به ثمر می نشینند ، آرمان‌های بزرگ با منطق های عینیِ موقعیت در هم می آمیزد و ترکیب شگفت انگیز خلق می‌کند.

وی ادامه داد: اگر در عمل آنچه می خواهیم و آنچه محقق می شود، یکی نبود، آیا مثل زندگی روزمره کنار می نشینیم، خیر اینگونه نیست و حداقل هزینه آن این است که نظام دو پاره می شود؛ یک پاره نظام متولی آرمان های بلند و مقدس و سبک بال است و یک‌پاره دست به گریبان منطقِ موقعیت می‌شود.

استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه از این دو پاره، یک پاره باید برای مسایل عینی تصمیم بگیرد و یک‌پاره باید به آرزو اندیشی ادامه دهد، خاطرنشان کرد: کم کم که پیش می‌رود می بینید نظام‌های ایدئولوژیک تن به دشوارهای منطق موقعیت نمی دهند و چاق و پر هزینه می‌شوند و نه تنها مسأله را حل نمی‌کنند ، بلکه تولید مسأله کرده و به راحتی نمی‌توانند باز اندیشی در خود و در تصمیمات گذشته داشته باشند.

کاشی ادامه‌ داد: آنها به زندانیانِ تصمیمی تبدیل شده اند که در گذشته گرفته شده است و در زندان‌هایی که انگار جهان را یک جور دیگر باید دید ، هستند؛ جهان را مثل یک اژده های ایستاده که موجودیتشان را تهدید می‌کند، می بینند.

به گفته وی، نظام‌های ایدئولوژیک سعی می کند شکاف بین منطق موقعیت و آرمان‌هایشان را با تبلیغات ، دروغ و یا سرکوب پنهان نگه دارد و شکاف بین آنچه می خواستیم و آنچه ممکن است ، به جایی می رسد که این شکاف بزرگترین خطر برای این نظام ها خواهد بود و اینجاست که تصمیم سیاسی به معنای عمیق و بزرگ آن ، باید موضوعیت پیدا کند.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه ما بیش از یک دهه است که در این موقعیت هستیم و بحران‌های مشروعیت، جمهوریت، معاش و برقراری نسبت با دنیای امروز، ما را در محاصره برده است، افزود: کشورمان اکنون با خلأ تصمیم گیران بزرگ که بتواند ما را از این مخاطره عبور دهد، مواجه است.

کاشی تاکید کرد: اگر خلأ تصمیم ادامه پیدا کند چند راه می ماند؛ و یکی از راه ها این است که دیگران برای ما تصمیم می‌گیرند و ما می‌توانیم قربانی تصمیم دیگران باشیم. همیشه تصمیم های بزرگ در شرایط بحرانی روی داده و امروز بهترین فرصت است که نظام بتواند در ائتلافی با مردم و اراده عمومی دست به تصمیم بزرگ بزند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه اعتراف می کنم که با انقلاب دریچه های گشوده شد که چه بسا فکرش را نمی‌کردیم، اظهار داشت: اما در این میان ترکیب هایی ساخته ایم که بعد از چهار دهه باید مورد بازنگری قرار گیرد.

کاشی ادامه‌ داد: ما هزینه‌های بزرگی به دوش خود ، مردم و تاریخ این سرزمین گذاشته ایم و نسل ما وظیفه دارد برای امکان زندگی فرزندانش، این شجاعت را از خود نشان دهد که در خصوص آنچه تصمیم گرفته است، شجاعانه تصمیم بگیرد و اعتراف کند کجای ماجرا را بد دید و چه محصولات خوب ، مطلوب و یا نامطلوبی ساخت و این تنها شرط احیای روح مجدد انقلابی است که پشت سر گذاشته ایم.