کارآفرینان به بازار چین به عنوان دومین اقتصاد جهان توجه کنند

به گزارش خبرنگار دیدگاه نیوز، حسین نژاد صفری روز پنجشنبه در سیمنار آموزشی آشنایی با فرصت های تجاری در بزرگترین هاب بازرگانی و اقتصادی چین، افزود: در سال ۲۰۲۴، چین به عنوان شریک اول تجاری چندین کشور در دنیا شناخته می‌شود، در حالیکه ایالات متحده به رتبه دوم سقوط کرده است.

وی اضافه کرد: در سال ۲۰۰۰، بیشتر کشورهای جهان شریک اول تجاریشان آمریکا بود اما اکنون چین بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده جهان است و نقش کلیدی در زنجیره تأمین جهانی ایفا می‌کند.

این کارشناس با بیان اینکه این کشور به عنوان یک مرکز تولیدی غیرقابل جایگزین شناخته می‌شود، ادامه داد: طی سال‌های اخیر جنگ تجاری و فناوری چین با آمریکا آغاز شده است.

نژاد صفری افزود: چین در زنجیره تأمین به حدی رسیده که حتی کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان با وجود تغییر حکومت‌ها به همکاری با چین ادامه می‌دهند.

وی با بیان اینکه در سال‌های اخیر چین به عنوان بزرگترین بازار مصرف جهان شناخته شده و صادرات و واردات ایران به چین به شدت افزایش یافته است، گفت: آمار صادرات ایران به چین در سال‌های اخیر به ۹.۱۵ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۹، ۱۴.۷۸ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۱ و ۱۰.۸ میلیارد دلار در ۱۰ ماهه امسال رسیده است.

رئیس اتاق بازرگانی ایرانیان مقیم شرق چین ادامه داد: تحریم‌ها و مشکلات بانکی باعث شده که ایران بیشتر از طریق کشورهای ثالث به صادرات بپردازد و این آمارها نشان‌دهنده تصمیمات اقتصادی و تجاری ایران است و می‌تواند به عنوان مبنایی برای برنامه‌ریزی‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد.

وی به رشد سریع بازارهای جهانی اشاره کرد و گفت: رقابت دیگر محدود به داخل کشور نیست به عنوان مثال نوسانات کنونی می‌تواند بر زنجیره تأمین و تولید تأثیر بگذارد اما اگر کارآفرینان به صورت جهانی فکر کنند و بخشی از تجارت خود را خارج از ایران انجام دهند، می‌توانند از نوسانات داخلی در امان باشند.

این کارشناس با بیان اینکه ورود به بازار جهانی اعتبار بیشتری به کسب و کارها می‌دهد و به نوآوری کمک می‌کند، گفت: کارآفرینان با تعامل با بازار جهانی می‌توانند ایده‌های جدید را دریافت کرده و در نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت کنند.

وی همچنین بر اهمیت حضور در زنجیره تأمین جهانی و تأثیر آن بر موفقیت اقتصادی کشورها اشاره کرد و گفت: قرار گرفتن در این زنجیره نه تنها برای شرکت‌ها بلکه برای کل کشورها ضروری است چون مقیاس اقتصادی و توانایی تولید در زنجیره تأمین جهانی می‌تواند به افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها منجر شود.