سقوط بی‌سابقه دلار در ۱۰۹ سالگی تاسیس فدرال رزرو/ دلار می‌تواند جایگاه خود را به عنوان ارزهای جهانی حفظ کند؟

قدرت خرید دلار آمریکا پس از ایجاد فدرال رزرو در ۲۴ دسامبر ۱۹۱۳ کاهش می یابد؛ در طول صد سال گذشته، اقتصاددانان، فدرال رزرو ایالات متحده را به دلیل افزایش تورم در آمریکا مقصر دانسته اند. توماس سوول، اقتصاددان و نظریه پرداز اجتماعی آمریکایی، از فدرال رزرو به عنوان یک “سرطان” یاد می کند و سیاستمداران سابق مانند ران پل از توده ها خواسته اند که فدرال رزرو را لغو کنند. قبل از ایجاد فدرال رزرو در ۲۳ دسامبر ۱۹۱۳، آمریکا دو بانک مرکزی داشت که قبل از بانک مرکزی فعلی ایالات متحده بود.

اولین بانک مرکزی ایالات متحده در سال ۱۷۹۱ شروع به کار کرد که اولین بانک ایالات متحده بود، یک موسسه مالی که در آن زمان توسط کنگره طراحی شده بود. دومین تلاش برای ایجاد بانک مرکزی در آمریکا در سال ۱۸۱۶ با تشکیل دومین بانک ایالات متحده صورت گرفت. سومین بانک مرکزی مؤسسه مالی فعلی است که ما امروز با نام فدرال رزرو می شناسیم و به طور رسمی ۱۰۹ سال پیش درست قبل از شب کریسمس ایجاد شد.

به دلیل وحشت سال ۱۹۰۷، آمریکایی ها در آن زمان متقاعد شده بودند که یک بانک مرکزی لازم است. مجموعه ای سری از جلسات در جزیره جکیل که شامل نخبگان مالی برتر آمریکا و به اصطلاح «تراست پول» می شد، پایه های سیستم فدرال رزرو را ایجاد کرد.

جلسات مخفی جزیره جکیل در ۲۰ نوامبر ۱۹۱۰ و ۳۰ نوامبر ۱۹۱۰ برگزار شد. مجلس نمایندگان در ۲۲ دسامبر ۱۹۱۳ به قانون فدرال رزرو رأی داد، مجلس سنای ایالات متحده روز بعد به این قانون رأی داد و رئیس جمهور وودرو ویلسون این قانون را در شب کریسمس امضا کرد. از آن زمان، دلارهایی که آمریکایی‌ها از آن استفاده می‌کنند و ادعا می‌کنند «سفته‌ای» با حمایت فدرال رزرو آمریکا هستند، ارزش قابل توجهی را از دست داده‌اند.

علاوه بر این، برخی می‌گویند که «تنها در صورتی که سرعت انبساط پول از سرعت افزایش تولید کالا پیشی بگیرد، افزایش عمومی قیمت‌ها خواهیم داشت». با این حال، برخی افراد همچنین اصرار دارند که انواع دیگر مداخلات دولت مانند هزینه‌های غیرمنطقی، تحریم‌ها و مقررات می‌تواند باعث افزایش غیرطبیعی قیمت کالاها و خدمات شود.

بر اساس گزارش موسسه امریکن اینترپرایز، آمارها نشان می دهد که بین سال های ۱۹۱۳ تا ۲۰۱۷، دلار آمریکا بیش از ۹۶ درصد از قدرت خرید خود را از دست داده است. معیارهای سال ۲۰۲۲ نشان می دهد که ۱ دلار در سال ۱۹۱۳ معادل ۳۰.۰۷ دلار در قدرت خرید امروز است. یکی از گزارش‌ها می‌گوید: «دلار بین سال‌های ۱۹۱۳ تا امروز میانگین نرخ تورم ۳.۱۷ درصدی در سال داشته است که باعث افزایش قیمت ۲۹۰۷.۱۸ درصدی شده‌است.»

از سال ۲۰۲۰، تورم افزایش یافته است زیرا فدرال رزرو ایالات متحده عرضه پولی را به میزان قابل توجهی طی سه سال گذشته افزایش داده است.

عرضه پول در ایالات متحده طی دو دهه گذشته به شدت افزایش یافته است، از ۴.۶ تریلیون دلار در سال ۲۰۰۰ به ۱۹.۵ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۱ رسیده‌است. اثرات افزایش عرضه پول با بحران مالی سال ۲۰۰۸ و اخیراً با همه‌گیری کووید-۱۹ تشدید شده است.

جنگ اوکراین و روسیه باعث افزایش قیمت انرژی شده است زیرا تعداد زیادی از کشورهای غربی مانند ایالات متحده روسیه را تحریم کرده اند. تحریم ها به نوبه خود باعث افزایش قیمت نفت و گاز طبیعی شد، زیرا روسیه یکی از بزرگترین تامین کنندگان سوخت های فسیلی در جهان است. علاوه بر این، مقامات دولتی ایالات متحده نوار قرمز زیادی را بر شرکت هایی اعمال کرده اند که به اصطلاح اصلاحات تغییرات آب و هوایی را دنبال نمی کنند.

بین هزینه‌های نظامی دولت ایالات متحده، افزایش عظیم چاپ پولی فدرال رزرو از سال ۲۰۲۰، و مقررات گسترده تغییرات آب و هوایی، همگی به افزایش قیمت‌ها در سراسر آمریکا کمک کرده‌اند. به همین دلیل است که طرفداران بازار آزاد جایگزین هایی مانند فلزات گرانبها و ارزهای دیجیتال را دوست دارند. به عنوان مثال، فلزات گرانبها کمیاب هستند و نمی توان آنها را مانند ارزهای فیات بر اساس هوس چاپ کرد.

فلزاتی مانند طلا و نقره نیز ارزش ذاتی دارند، زیرا به طور گسترده برای چیزهایی مانند جواهرات، قطعات کامپیوتر و سکه استفاده می شوند. اگرچه، هم فلزات گرانبها و هم ارزهای فیات می‌توانند به شکل فیزیکی دست و پا گیر باشند، زیرا نگهداری مقدار زیادی طلا یا پشته‌های دلار آمریکا نیازمند امنیت و محرمانه بودن است. ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین نیز کمیاب هستند و نمی‌توان آنها را مانند سفته چاپ کرد.

داده ها به وضوح نشان می دهد که دلار آمریکا نمی تواند برای مدت طولانی ذخیره ارزش باشد. همانطور که فردریش آ. هایک، اقتصاددان زمانی گفت، پول خوب تا زمانی که از دولت جدا نشود، وجود ندارد.