هر ساله برنامه های مختلف رسانه ملی و در سالهای اخیر پلتفرم هایی که در شبکه های نمایش خانگی فعال هستند در روزهای نزدیک به عید نوروز به خصوص برنامه های ویژه سال تحویل در رقابتی جدی به دنبال حضور چهره های معروف و محبوبی هستند که می توانند در جذب مخاطب بسیار چاره ساز باشند.اما این سوال پیش می آید که هنوز چهره ها می توانند نقشی موثر در دیده شدن آثار مناسبتی مانند برنامه های ویژه تحویل سال ، شب یلدا و … داشته باشند؟
در چند گزارش به بحث دستمزدها در سینما ، تلویزیون و آثار شبکه نمایش خانگی پرداختیم و بارها داستان حقوق بازیگران را که درست یا غلط بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد هزینه های یک اثر نمایشی را به خود اختصاص می دهد را حتی با کارشناسان بررسی کردیم .
اینکه سه بازیگر تمام عدد و رقم یک پروژه را به خود اختصاص می دهند از سوی سرمایه گذاران و تهیه کنندگان به نقد و چالش کشیده شده است اما آیا کسی در این خصوص اقدامی کرده است؟ اینکه بسیاری از تهیه کنندگان علاقمند هستند بازیگران شان را از چهره های نو و با استعداد تئاتری انتخاب کنند بیشتر در قالب یک مصاحبه رسانه ای شکل می گیرد و کمتر شاهد این هستیم که این اتفاق در واقعیت رخ دهد.
معدود هستند کارگردانانی که مانند سریال گیلدخت به سراغ بازیگران کاربلد و با استعداد تئاتر بروند و به جای دست گذاشتن روی چهره های ستاره ، بازیگری را در آثارشان مد نظر قرار داده و امروز شاهد این هستیم که این سریال با حضور بازیگران خوب و نامدار تئاتر در کنار چهره های محبوب تلویزیونی بدون حضور استارهای گران قیمت مخاطب را درگیر خود کرده است طوری که در مناسبتهای مختلف تلویزیون این سریال جذاب را از آنتن خارج نمی کند.
این سوال پیش می آید که مبنای دستمزد در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی چیست؟
-جایگاه اجتماعی بازیگر
– توانمندی بازیگر
– موفقیت بازیگر در آثار مختلف
– چهره شدن بر اساس یک اثر خاص
– اقبال در شبکه های اجتماعی
– ستاره بودن در سینما
یا اینکه برگ برنده یک بازیگر برای برند شدن بستن با برخی دفاتر فیلمسازی است که به نوبه خود کم نظیر است.
دستمزد چند صد میلیونی بازیگران در تلویزیون و میلیاردی در سینما و شبکه نمایش خانگی شاید با منطق این حرفه مطابقت داشته باشد و بر اساس قواعد سینما فاصله این عدد و رقم با دیگر فعالان حاضر در سینما منطقی باشد اما واقعیت این است که رسانه های ما چگونه می توانند این دستمزد را پرداخت کنند.
تکلیف در سینما مشخص است ، در شبکه نمایش خانگی قابل بررسی است اما در تلویزیون به خصوص در برنامه های مناسبتی کمی قابل تامل است که چگونه می توان برای مهمان شدن چند بازیگر و افراد چهره میلیاردها تومان هزینه کرد.
اخیرا با فعالیت برنامه های ترکیبی و گفت و گو محور در شبکه نمایش خانگی بازیگران با شیوه های مختلف دعوت می شوند و دستمزدهایی عجیب و غریب می گیرند که گویا پرداخت این مبالغ از طریق پلتفرم ها با عنایت به نحوه استفاده از پهنای باند اینترنتی دور از ذهن نیست و شبکه نمایش خانگی به راحتی می توانند این اعداد را پرداخت کنند چرا که مستقیما از جیب مخاطب، دستمزد این آثار چه در بحث خرید اینترنت و چه در بحث خرید بسته های هر پلتفرم پرداخت خواهد شد.
شاید پرداخت چند صدمیلیونی هدیه حضور در یک برنامه ترکیبی در پلتفرم های شبکه نمایش خانگی برای تیم تولید عددی منطقی باشد و این عدد در برآورد کلی دیده شده باشد.
اگر برنامه ای در ذات جذاب و دوست داشتنی باشد برای یک بازیگر کمدی معمولی ۲۰۰ میلیون تومان پرداخت نمی کنند یا دروازه بان فلان تیم محبوب را با عدد و رقم چند صد میلیونی میزبان نمی شود
به طور مثال بازیگر محبوب ملی پوش می تواند با دریافت عددی حدود ۴ میلیارد ریال مهمان دو برنامه تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی باشد یا بازیگر درجه دو تلویزیون برای حضور در یک برنامه رئالیتی شو نزدیک به ۱۰۰میلیون تومان دستمزد بگیرد یا بازیگری برای حضور ده دقیقه ای در یک برنامه تلویزیونی درخواست ۵۰۰ میلیون تومان دستمزد داشته باشد و اعلام کند بعد از پرداخت حاضر است در برنامه حضور داشته باشد.
اینکه هر کسی برای هر نوع از فعالیتش می تواند عددی را درخواست کند و حق انتخاب با اوست یک بحث است و اینکه آیا حضور او در یک برنامه تلویزیونی یا پلتفرم برای مخاطب چقدر جذابیت دارد بحث دیگری است که نیازمند آن است تا اهالی فن با تحقیقات میدانی آن را از مخاطب جست و جو کنند .
تحقیقات ما نشان می دهد چهره های جذاب در شرایطی خاص مانند حضور در رئالیتی شوی جوکر که دارای یک سناریوی خاص است و خلاقیت و توانایی و استعداد هنرمندان به جذابیت اثر کمک می کند برای مخاطب دوست داشتنی محسوب می شوند و هر بازیگری با روایت بخشی از خاطراتش نمی تواند کماکان مانند گذشته در هر رسانه و مدیومی سرگرمی ساز باشد یا برخی از کمدین ها با شلنگ تخته بازی های مندرس و تاریخ مصرف گذشته مخاطب شان را حفظ کنند.
ساخت رئالیتی شوها بدون سناریو با بهترین بازیگران هم می بازد و تو نمی توانی تنها به واسطه هزینه های هنگفت برای دعوت کردن چند چهره معروف و محبوب کار را به نتیجه برسانی و در پلتفرم ها بیزینسی خوش دخل را تجربه کنی!
همان طور که ستاره ها نمی توانند در یک اثر نمایشی ضعیف به لحاظ فیلمنامه و سوژه بدرخشند دورهمی چند بازیگر در یک رئالیتی شوی ضعیف به لحاظ طراحی با هر عدد و رقمی بازنده است!
در برآورد ساخت یک سریال تلویزیونی یا پلتفرم هزینه تولید هر قسمت یا اپیزود بسته به بازیگران و نوع اثر و ژانر از ۶۰۰ میلیون تومان تا ۲ میلیارد برآورد می شود که این عدد برای ۴۵ تا ۵۰ دقیقه کار در نظر گرفته شده است حالا اگر تو بتوانی با همین زمان یک دورهمی هنرمندان را تولید کنی و با شرایط راحت تر ، با کمترین لوکیشن ، کمترین زمان ممکن و تولیدی سهل الوصول به پخش برسانی منطقی است که این عدد و رقم را با آرامش خاطر برای دستمزد بازیگران هزینه کنی و به یک بازیگر درجه دو حدود ۲۰۰ میلیون تومان دستمزد بدهی!
اما در بحث مهمانان برنامه های مناسبتی ماجرا کمی دور از منطق است، بدون ورود به موضوع حضور دلالان جمع وجور کردن مهمانان و بدون در نظر گرفتن شرایط پرداخت و جایگاه اسپانسرها که در این مسئله نقش اساسی و اخیرا محوری دارند باید گفت :
واقعا منطقی نیست که برای حضور چند دقیقه ای یک چهره تلویزیونی که به واسطه سریالی که اخیرا در همان شبکه روی آنتن داشته مبلغی برابر با دستمزد یک ماه حضورش در آن سریال معادل ۷۰ میلیون تومان پرداخت شود.
در سالهای اخیر جدا از بازیگران و خوانندگان که معمولا با دستمزدهای متفاوت بر اساس جایگاه و محبوبیت دستمزد می گرفتند حالا دیده می شود که چهره های ورزشی (فوتبال، والیبال، کشتی) هم دستمزدهای بالاتر از تصور را پیشنهاد می دهند و مدیر برنامه ها بر اساس پرداخت هدایای نجومی مجوز حضور چهره های ورزشی را صادر می کنند که این اتفاقا از نظر صاحبان برنامه نیز خیلی دور از منطق نیست.
القصه ؛
مشخصا از آنجا که برنامه ها توانمندی و طراحی ویژه ای ندارند و با تفکر عمیقی ساخته نشده اند بدیهی است که به واسطه محبوبیت چهره ها به دنبال دیده شدن هستند.
اگر برنامه ای در ذات جذاب و دوست داشتنی باشد برای یک بازیگر کمدی معمولی ۲۰۰ میلیون تومان پرداخت نمی کنند یا دروازه بان فلان تیم محبوب را با عدد و رقم چند صد میلیونی میزبان نمی شود. در حقیقت این دست برنامه ها تنها به واسطه حضور چهره ها می توانند دیده شوند و جذب اسپانسر کنند و خلاقیت و استعداد ویژه ای در برنامه وجود ندارد که ناجی باشد و این مسئله برای سلبریتی های حوزه های مختلف پاشنه آشیلی شده است تا منبع درآمد مفصلی را رقم بزند.
پی نوشت ۱: بازیگر طناز معروف تلویزیون می گوید: همه پولی که از سوی سرمایه گذار یا اسپانسر پرداخت می شود توی جیب ما هم نمی رود.
پی نوشت ۲: برنامه ساز و تهیه کننده کاربلد تلویزیون و شبکه نمایش خانگی می گوید: اسپانسر ها تقاضا دارند با هر قیمتی به سراغ چهره های معروف و محبوب برویم .
پی نوشت ۳: یکی از بازیگران معمولی که اخیرا در حوزه تهیه کنندگی هم اقداماتی می کند و به عنوان دلال در حوزه دعوت از چهرههای نامدار فعالیت پررنگی دارد می گوید : به واسطه رفاقت سالیانه با بازیگران و خوانندگان سعی می کنم از اسپانسرها بیشترین دستمزد را برای مهمانان بگیرم و به نظرم برندها و ارگان ها باید برای حضور چهره های نامدار سینما ، موسیقی و حتی ورزش دست به جیب بشوند چرا که این مسئله می تواند در تبلیغات کالا و محصولات و فعالیت های آنها موثر باشد.
| دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
بدون نظر! اولین نفر باشید