عاطفه پرویزی – دیدگاه نیوز / در رشته پرورش اندام افرادی هستد که هدف آنها تناسب اندام ، تفویت عضلات، و همچنین تفویت روحیه بوده است ، چه بسا در همین حیطه ورزشی افرادی مختلف در دسته های بادی بیلدینگ، پاور لیفتینگ ، بادی کلاسیک و فیزیک به مسابقه پرداخته اند ، که در این افراد رقابت وجود داشته و بر این اساس شرایط زیبایی شناختی و نه عملکرد ورزشی با سایر ورزش ها متفاوت بوده است.
هدف از بدنسازی ورزشکاران حرفه ای به حداکثر رساندن هایپر تروفی عضلات بوده که به استراتژی های تمرینی کافی و کاملی نیاز دارند که در جامعه امروزی کمتر به این تفاوت ها توجهی می گردد.
پرورش اندام با بدنسازی رشته های ورزشی متفاوت بوده است چون در هر رشته ورزشی یک سری فاکتور ها ملاک اصلی و معیار ما اعم از ترکیب بدنی، میزان استقامت قلب و عروق، انعطاف پذیری، سرعت، توان، هماهنگی، تعادل، چابکی ، استقامت عضلات ، قدرت ، زمان واکنش ، بوده است که تمامی این فاکتور ها با توجه به نوع رشته ورزشی متفاوت بوده است.
با تمام احترامی که به مربیان رشته های مختلف دارم اینجا یک سوال مطرح میباشد که آیا یک مربی تیم قایقرانی میتواند مربی تیم بسکتبال باشد یا خیر ؟
پس یک مربی پرورش اندام ، هم نمیتواند مربی بدنساز یک ورزشکار حرفه ای باشد و این موضوع مستلزم این است که هر رشته ورزشی نیازمند مربی تخصصی بدنسازی مربوط به همان رشته بوده است.
و این بی توجهی و استفاده از روش های تمرینی پرورش اندام به عنوان تمرینات بدنسازی ورزشکاران حرفه ای نه تنها باعث بهبود عملکرد ورسیدن به هدف آنها نشده بلکه زیان های عدیدی اعم از آسیب زدن ورزشکاران و یا حتی دور شدن از هدف و افت عملکرد آن تیم ورزشی و کسب نتیجه معکوس هم شده است.
امیدوارم به زودی شاهد تغییرات مثبت و حرفه ای در حیطه مربیگری باشیم.
| دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
بدون نظر! اولین نفر باشید