×
آخرین اخبار

تامی تاک یا ابدومینوپلاستی

  • کد نوشته: 85649
  • ۱۴۰۱-۰۳-۰۴
  • 504 بازدید
  • شکمی سفت و کمر باریک ،این چیزی است که بسیاری از مردم آرزوی ظاهر ایده آل خود را دارند. با این حال، ورزش و تغذیه سالم همیشه به دستیابی به شکل مورد نظر شما کمک نمی کند. پس از کاهش وزن شدید یا بارداری، بدن اغلب از دیواره شکمی که به شدت منبسط شده است و به حالت قبل ممکن است یاز نگردد . دلیل این امر سستی یا پاره شدن ساختارهای بافت همبند در بافت زیر جلدی است که قبلاً باعث حمایت و استحکام پوست شکم شده است. عواقب آن چروک شدن، آویزان شدن لبه های پوست و کشش بیش از حد قابل مشاهده بافت زیر جلدی (“علامت بارداری”) است.

    تامی تاک یا ابدومینوپلاستی

    دیدگاه نیوز / شل شدن عضلات شکم نیز می تواند نتیجه چاقی طولانی مدت یا بارداری باشد. به طور خاص، جدا شدن عضلات صاف عمودی شکم منجر به کمر پهن‌تر می‌شود. حتی تمرینات فشرده نیز نمی تواند این مورد را حل کند.

    تامی تاک یا ابدومینوپلاستی می تواند به بهبود ناحیه شکم کمک کند. بافت شل به سمت پایین سفت می شود و فلپ های اضافی پوست برداشته می شوند. ناف بر این اساس جابجا می شود. اتصال ماهیچه های مستقیم شکم نیز امکان پذیر است.

    با ابدومینوپلاستی وزن کم می شود ؟

    تامی تاک راهی برای کاهش وزن اضافی نیست. اغلب علاوه همراه لیپوساکشن انجام می شود. بهترین نتایج در بیماران با بی ام ای مناسب حاصل می شود که افتادگی بافت شکمی آنها به ورزش و رژیم غذایی پاسخ نمی دهد. در حین عمل یک اسکار افقی طولانی روی شکم ایجاد می شود که به مرور زمان محو می شود اما کاملاً نامرئی نمی شود.

    پزشک در مورد قرار دادن جای زخم با شما صحبت خواهد کرد. اسکار کوچکی نیز روی ناف باقی می ماند. گاهی اوقات یک اسکار عمودی اضافی مورد نیاز است. دیواره شکم بعد از عمل صاف تر و حتی بیشتر می شود.

    شرایط قبل از عمل جراحی شکم ابدومینوپلاستی

    • مشخص کردن ناحیه برش
    • اتصال و تثبیت عضلات شکم
    • برداشتن دیواره شکم با برداشتن ناف

    قبل از ابدویمنوپلاستی

    قبل از عمل، جراح پلاستیک فرم رضایت نامه را با شما در میان می گذارد. این شامل اطلاعات شخصی شما، توضیحی در مورد نوع درمان و عوارض احتمالی مورد بحث است. با امضا کردن، شما با انجام جراحی موافقت می کنید و اطمینان می دهید که از خطرات آن مطلع شده اید.

    در صورت بروز عوارض یا نارضایتی از نتیجه عمل، ممکن است نیاز به انجام جراحی مجدد باشد.

    چند روز  قبل از عمل با مشورت و تایید پزشک خود نباید از مسکن های حاوی اسید استیل سالیسیلیک (مثلا آسپرین) استفاده کنید. اثر رقیق کننده خون لخته شدن خون را به تاخیر می اندازد و می تواند باعث خونریزی ثانویه شود. همچنین باید از داروهای حاوی هورمون‌هایی مانند داروهای استروژن یا قرص‌های ضدبارداری خودداری کنید. مصرف نیکوتین و الکل را قبل از عمل به حداقل برسانید. در صورت امکان، سه تا چهار هفته قبل از عمل، سیگار را ترک کنید.

    اگر به طور منظم دارو مصرف می کنید یا از آلرژی رنج می برید (مثلاً به دارو، مواد ضد عفونی کننده یا گچ)، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. حتماً در مورد هر بیماری شناخته شده ای به او بگویید. اگر پس از جراحات جزئی مستعد کبودی یا خونریزی مداوم هستید، جراح پلاستیک باید قبل از عمل اختلال انعقادی را رد کند.

    بعد از جراحی ابدو

    برای مدت بعد از عمل، باید حداقل هفت تا ده روز نقاهت برنامه ریزی کنید که نتوانید کار کنید و استراحت کنید.

    جراحی ابدومینوپلاستی بستری دارد؟

    در جراحی ابدومینوپلاستی معمولاً به صورت بستری در بیمارستان انجام می شود، زیرا بیمار پس از عمل به مراقبت های پزشکی نیاز دارد. معمولا از بیهوشی عمومی استفاده می شود که در حین عمل تحت نظر متخصص بیهوشی است. بهتر است با جراح پلاستیک خود مشورت کنید که کدام معاینات و ازمایش های اولیه ضروری است و چه زمانی باید انجام شود. همچنین این فرصت را خواهید داشت که در مورد بیهوشی با متخصص بیهوشی صحبت کنید.

    برای اعمال کوچکتر بر روی دیواره شکم، عمل را می توان با بی حسی موضعی نیز انجام داد. آرام بخش ها شما را در حالت نیمه خواب قرار می دهند، به طوری که تنها چیزی که احساس می کنید یک کشش یا فشردن جزئی است.

    عملیات

    بسته به میزان افتادگی پوست، روش جراحی می تواند بسیار متفاوت باشد. تکنیک ایده آل تا حد زیادی به نیازهای فیزیکی و ایده های فردی شما بستگی دارد. اساساً، با هر بار کشیدن شکم، یک برش افقی بلند یا منحنی متفاوت، احتمالاً یک برش لنگر شکل نیز روی ناحیه شرمگاهی ایجاد می‌شود. ناف با یک برش گرد از بافت پوست جدا می شود. برای اینکه بتوان پوست شکم را سفت کرد، بافت پوست از دیواره شکم بین برش شکم و دنده ها جدا می شود. بسته به نیاز، جراح پلاستیک عضلات صاف شکم را با اتصال مجدد و فیکس کردن آنها سفت می کند. این باید دیواره شکم را محکم تر و کمر را باریک تر کند.

    سپس جراح پلاستیک بافت پوست جدا شده را به سمت پایین می کشد. پوست اضافی برداشته می شود و فلپ پوست روی آن دوخته می شود. برای تغییر موقعیت ناف، روش جدیدی در پوست بریده می شود و ناف در جای خود دوخته می شود.

    اگر فقط پوست بین ناف و برش شکم جدا شده و سفت شود، به این حالت “تامی تاک جزئی” گفته می شود. برش مورد نیاز معمولا کوچکتر است و جابجایی ناف با جراحی اغلب لازم نیست. اما با سفت شدن پوست به سمت پایین، موقعیت خود را نیز تغییر می دهد.

    بلافاصله بعد از جراحی

    در حالی که هنوز روی میز عمل هستید، یک بانداژ، لباس های فشرده سازی سفارشی یا یک باند شکمی روی نواحی آسیب دیده کشیده می شود. اینها برای جلوگیری از پر شدن حفره های حاصل از مایع بافتی، خون یا چربی محلول و ایجاد توده یا اسکار هستند. باند چند روز پس از عمل برداشته می شود. شما باید به مدت چهار تا شش هفته روز و شب از لباس زیر فشرده سازی استفاده کنید، در غیر این صورت نتیجه عمل می تواند به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار گیرد.

    درد خفیف و کبودی بلافاصله پس از عمل قابل انتظار است. هر دو معمولا در عرض چند روز تا چند هفته پسرفت می کنند. مانند هر عمل دیگری، تورم نواحی آسیب دیده نیز با تامی تاک کاملا طبیعی است. با این حال، اینها به طور کامل در عرض سه ماه از بین می روند.

    اگر بخیه ها با نخ های خود حل شونده استفاده نمی شود، نخ ها را می توان ۱۰ تا ۲۱ روز پس از عمل برداشت. اسکارها در ابتدا بسیار قرمز و متورم هستند، اما به مرور زمان با محیط پوست خود سازگار می شوند.

    چه عوارضی ممکن است ایجاد شود؟

    هر عملیاتی خطراتی را به همراه دارد. با این حال، در صورتی که این عمل توسط جراح فوق تخصص پلاستیک واجد شرایط و با تجربه کافی انجام شود، خطرات انجام عمل جراحی زیبایی شکم را می توان به حداقل رساند. با این حال، علیرغم بیشترین مراقبت، مانند هر روش جراحی، عوارض جداگانه ای در حین یا بعد از عمل رخ می دهد.

    خطر کلی کبودی و خونریزی وجود دارد. عفونت ها می توانند منجر به اختلالات ترمیم زخم شوند. لخته های خون می توانند رگ های خونی را مسدود کنند (ترومبوز) یا وارد ریه ها شوند (آمبولی ریه). آلرژی و عدم تحمل ممکن است هنگام تجویز دارو یا مواد مخدر رخ دهد. اگر انتقال خون ضروری باشد، با وجود تمام اقدامات پیشگیرانه نمی توان عفونت را رد کرد. بعد از عمل، بی‌حسی می‌تواند به دلیل گیرکردن اعصاب یا سایر آسیب‌های موقعیتی رخ دهد، اما معمولاً این حالت فروکش می‌کند.

    یک پیامد معمولی تامی تاک، ایجاد آب زخم (سروم) با درجات مختلف به دلیل سطح داخلی نسبتا بزرگ زخم است. تورم و کبودی معمولاً خود به خود بهبود می یابند. به ندرت ممکن است خونریزی ثانویه رخ دهد که نیاز به مداخله جراحی دیگری دارد. اگر زخم عفونی شود، استفاده از آنتی بیوتیک ها معمولا کمک می کند. به ندرت نیاز به جراحی مکرر است.

    نظر شما در مورد این مطلب چیست؟ نظرات خود را در پایین همین صفحه با ما در میان بگذارید.

    دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *