به گزارش دیدگاه نیوز، محمد ناصریراد خبرنگار گروه فرهنگ، هنر و سینمای دیدگاه نیوز، در به مصاحبه ای با آقای یعقوب علیپور پرداخته است.
در ابتدا خودتون رو معرفی کنید و بگید از چه سالی شروع کردین و چه اتفاقی افتاد که به سینما علاقمند شدید:
با عرض درود و سپاس، یعقوب علیپور هستم
متولد ۱۳۶۰ لیسانس بازیگری از دانشگاه آزاد و دوره آزاد کارگردانی از انجمن سینمای جوانان بوشهر .
اولین فیلم کوتاه به اسم ثانیه ها در ژانر دفاع مقدس در سال ۱۳۸۲ بعنوان نویسنده و کارگردان تولید کردم. اون موقع ترم ۳ دانشگاه بودم .
یادمه دوران دبستان روزای جمعه بعدازظهر ها ساعت ۱۶ فیلم های اکشن خارجی یا ایرانی از صدا و سیما پخش میشد و همیشه پای تلویزیون بودم که از اون موقع علاقه شدیدی به فیلم های سینمایی پیدا کردم . و بعد گرفتن دیپلم تصمیم گرفتم خودم فیلم بسازم بخاطر این رشته دانشگاهی رو بازیگری انتخاب کردم چونکه راحت تر میشد پشت کنکور قبول شد. بعد از قبولی در دانشگاه با تشویق دوستان در دانشگاه شروع کردم به فیلمنامه کوتاه نوشتن و تولید کردن. از همون روز اول در دانشگاه خانواده مخالفت شدیدی میکردن اما من با وجود مخالفت ها ادامه دادم.
تا بحال چند اثر تولید کردین با چه عناوینی:
تا الان چندین فیلم کوتاه تولید کردم به اسم های کارت دعوت . ۱۲۰ ثانیه . بیراهه . ناکجا آباد . پایان بازی . ثانیه ها . تلقین .
بیشتر این فیلم ها جنبه ی تجربی بوده و به غیر از ثانیه ها که در جشنواره فیلم شیراز تقدیر نامه گرفت بقیه تولیدات رو جایی ارائه ندادم .
آخرین کارم کارت دعوت بود سال ۱۴۰۱ با موضوع اجتماعی .
کارها فقط جنبه ی تجربی بوده و بیشتر واسه ی دل خودم کار میکنم .
کار جدیدی در دست دارید؟
امسال یک کار جدیدی دارم به اسم انتقال در ژانر سوررئال این کار هم به نوعی واسه دل خودم تولید میکنم و قاعدتا به جشنواره هیچ گونه اعتقادی ندارم چونکه جشنواره های داخلی کلا سلیقه ای هست و هر داوری از دیدگاه خودش فیلم ها رو ارزیابی میکنه.
هزینهٔ تولید اثار از چه طریقی فراهم میشه؟
تا همین لحظه که با شما گفتگو میکنم با وجود مخالفت های خانواده هزینه ی تولید فیلم ها رو یا شخصی با هزینه ی خودم پرداخت کردم یا اسپانسر بازیگر گرفتم که الان در همه جا مد شده اینکارو انجام میدن. از لحاظی خوبه اما یکسری معایبی داره . معایبش اینه که بازیگر مبتدی بخاطر نداشتن تجربه از لحاظ بازی به فیلم ضربه میزنه و اگر کارگردان بازیگر را هدایت نکنه مخاطب با فیلم ارتباط برقرار نمیکنه و کاملا یک امتیاز منفی برای کارگردان محسوب میشه. از طرفی کارگردان با حمایت اسپانسر میتونه فیلمش رو با کیفیت تولید کنه و هر جشنواره ای بخواد ارائه بده . ما کارگردان هایی داشتیم که با وجود اسپانسر بازیگر مبتدی تونستن در جشنواره ها موفق بشن و اما بالعکسش هم وجود داشته .
معایب و محاسن فیلم سازی در استان فارس رو چه میدونید؟
علیپور در جواب این سوال بزرگترین معضل فیلمسازی در استان فارس را عدم اعتماد و اتحاد و همبستگی عنوان کرد و افزود: متاسفانه مهمترین ضعف فیلم سازان شیراز ؛ عدم اعتماد و اتحاد و همبستگی نسبت به همدیگر و همچنین حسادت و نداشتن حس جوانمردی نسبت به یکدیگر در تولیداتی که انجام میدن . البته به غیر تعدادی محدود و انگشت شماری از دوستان که دلسوزانه دست نسل جدید رو میگیرن و حمایت مشاوره ای و معنوی یا مالی میکنند اکثرا نسبت به یکدیگر گارد دارند. اما نقطه مثبت فیلمسازی در شیراز بودن لوکیشن های بکر و تنوع لوکیشن بالا همچنین داشتن علاقمندان بسیار در حوزه سینما و تاتر میباشد. که اگر مدیریت شود تولید فیلم در شیراز میتواند بهتر و در جایگاه اصلی خودش قرار بگیره.
هنرمندان شیرازی بسیاری داریم که همین الان در تهران فعالیت میکنند و حرف برای گفتن دارند.
امیدوارم روزی برسه فیلمسازی در شیراز با توجه به مشکلات مالی و معنوی که داره هر چه سریعتر در نسل جوان به یک ثبات اخلاقی و مالی برسه و مطمعن هستم فیلم سازان شیراز این پتانسیل و استعداد را دارند چونکه نسل قدیم این را ثابت کرده
از گفتگو با شما بسیار خرسند شدم و به امید گفتگوی دیگر
روز خوش و خدانگهدار
بسیار عالی، خوداوند نگهدارِ جمال تو نیز باد.
| دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
خبرنگار دیدگاه نیوز در شهر شیراز می باشد. وی مستندساز، تدوینگر و عکاس شیرازی است که فعالیت خود را از سال ۸۸ با انجمن سینما جوانان شروع کرده و ساخت مستندهای “دروازه حقیقت”، “من میخوام معتاد بشم”، “طاووس ها پرواز را نمیفهند”، “سوداگرانِ بی سودا”، “وداع”، “آبفروش”، “کتایون” و “فروزان” را در کارنامه دارد، وی در حوزه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری و سینمایی قلم می‌زند .
دیدگاهتان را بنویسید