به گزارش خبرروز و به نقل از خبرگزاریِ صبا، محسن دانشور بر این باور است که باید از رئالیسم اجتماعی فاصله گرفت و به تنوع ژانر در ساخت فیلمها روی آورد. او در عین حال تاکید میکند که صحبت دستورالعملی در تنوع ژانر و ترغیب فیلمسازان به روی آوردن به ژانرهای متفاوت، تفکری تحمیلی است که از عهده فیلمسازان بالاخص فیلمسازان نوپا خارج است؛ چون این مهم نیازمند آموزشی فراگیر و ایجاد بستر و زیرساخت تخصصی است.
محسن دانشور کارگردان فیلمهایی همچون «آفتاب گرگ و میش»، «ییلاق سرد»، «حدس فروشنده» و… در جشنوارههایی از قبیل جشنواره بینالمللی فیلم شهر، جشنواره ملی آسمان و غیره حضور داشته است. او در این رویدادها موفق به کسب جوایز گوناگونی شده است. دانشور در گفتوگو با خبرنگار سینما صبا به مسیر فیلم کوتاه در شرایط حال حاضر پرداخت گفت:حوزه فیلم کوتاه از جنبهی کیفی در مقایسه با سالهای گذشته دارای سیری نزولی است و در فرم، محتوا و ساختار دوری باطل را میپیماید به این بیان که اکثر فیلمها تقلیدی سخیف از فیلمهای موفق گذشته در فضایی جدید است.
وی افزود: آن ضرورت باطنی که نیروی محرکه هر فیلمساز برای خلق اثری فاخر است، تحت الشعاع سیاستهای تحمیلی متولیان سینمایی و فرهنگی قرار گرفته و شوربختانه چه استعدادها و نوابغی که در تنگنای محدودیت انتخاب موضوع، ضوابط سختگیرانه و لابیهای مرموز ذبح میشوند. از طرفی سینماجوان که متولی اصلی کشف استعدادهای نوپاست؛ طبق آمار، فاقد خروجی موثری است.
این فیلمسازِ جوان تصریح کرد: اکثر هنرجویان سینماجوان پس از دورهای چند ماهه به دلیل عدم پشتوانه تشویقی، نداشتن سرمایه لازمِ تولید فیلم و نبود راهنمای متخصص در دسترس باهزار امید و آرزو به عمر کوتاه دنیای هنریشان پایان میدهند.
محسن دانشور در ادامه پیرامون تنوع ژانر در فیلم کوتاه توضیحاتی داد و گفت: چندسالی است که سینمای کوتاه تلاش دارد در جهت پیشبرد سیاست تنوع ژانر در تولید آثار، از فضای رئالیته اجتماعی خارج شده و تنوع ژانر را در دستور کار قرار دهد غافل از اینکه فیلمسازانی که صرفا جهان آثارشان در جرگه ژانرهای اجتماعی میگنجد مدتها است در همان ژانر مرسوم حرفی برای گفتن ندارند و طبق شواهدی که از جشنوارههای داخلی به دست میآید فیلمها در قصهگویی و ساختار دچار عدم انسجام هستند.
دانشور خاطرنشان کرد: اکثر فیلمها در قصهگویی تکراری و کپیبرداری از فیلمهای گذشتهاند؛ با این تفاوت که تنها عنصر جغرافیا که از ارکان شکلگیری موقعیت فیلم است تغییر کرده و باقی عناصرِ ساختاریِ فیلم دارای نمونه های مشابه هستند؛ نتیجه اینکه عملا در همان ژانر مرسوم هم دچار رکود هستیم. پس صحبت از تنوع ژانر و ترغیب فیلمسازان به روی آوردن به ژانرهای متفاوت، تفکری تحمیلی است که از عهده ی فیلمسازان بالاخص فیلمسازان نوپا خارج است؛ چون این مهم نیازمند آموزشی فراگیر و ایجاد بستر و زیرساخت تخصصی است و در بستر این راهبرد تا علتها کشف نشوند رفتن سراغ معلولها نتیجهای جز شکست به همراه نخواهد داشت.
وی در پایان گفت: توصیهام این است که فیلمسازای جوان فیلم خودشان را بسازند و متاثر از تفکر یا سیاستی قرار نگیرند و در انتظار نهاد یا سازمانی برا گرفتن بودجه قرار نگیرند. حتی اگر شرایط آنقدر سخت باشد که وادار به ساختن فیلم باموبایل بشوند رویهی شایستهای است.
دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
خبرنگار دیدگاه نیوز در شهر شیراز می باشد. وی مستندساز، تدوینگر و عکاس شیرازی است که فعالیت خود را از سال ۸۸ با انجمن سینما جوانان شروع کرده و ساخت مستندهای “دروازه حقیقت”، “من میخوام معتاد بشم”، “طاووس ها پرواز را نمیفهند”، “سوداگرانِ بی سودا”، “وداع”، “آبفروش” و “کتایون” را در کارنامه دارد، وی در حوزه های اجتماعی، فرهنگی، هنری و سینمایی قلم میزند .
دیدگاهتان را بنویسید