استقلال می‌خواست، پرسپولیس نمی‌خواست!

به گزارش چهارشنبه‌شب دیدگاه نیوز، پرونده مرحله گروهی لیگ نخبگان آسیا در منطقه غرب آسیا دیشب بسته و تکلیف هشت تیم راه‌یافته به مرحله یک‌هشتم نهایی مشخص شد. از بین ۲ نماینده کشورمان هم، استقلال توانست در هفته آخر مجوز صعود بگیرد و پرسپولیس با فرصت‌سوزی‌هایی که انجام داد، از صعود بازماند و کارش در لیگ نخبگان امسال به پایان رسید.

۲ برد، سه تساوی و سه باخت کارنامه استقلال در لیگ نخبگان امسال بود؛ یک کارنامه نه چندان قابل قبول که با توجه به صعود هشت تیم، مانع رفتن آبی‌پوشان به یک‌هشتم نشد. ۲ برد، چهار تساوی و سه باخت هم کارنامه پرسپولیس در مرحله گروهی لیگ نخبگان بود و آنها تنها به دلیل تفاضل گل کمتر نتوانستند بالا بروند تا در یک بدشانسی بزرگ در جمع هشت تیم نهایی منطقه غرب آسیا جایی نداشته باشند.

کارنامه استقلال و پرسپولیس تا پیش از آغاز هفته پایانی کپی هم بود؛ یک برد، سه مساوی و سه شکست؛هر ۲ تیم هفت امتیازی و از یک شانس تقریبا برابر برای صعود برخوردار بودند. کلید صعود استقلال و پرسپولیس هم در دست خودشان بود. استقلال با برد الریان در قطر و پرسپولیس هم با شکست دادن النصر می‌توانستند بدون توجه به نتایجی که در بقیه مسابقات رقم می‌خورد، بارشان را برای صعود ببندند.

با این حال در هفته پایانی پرسپولیس و استقلال راه متفاوتی را رفتند؛ راهی که سبب شد سرنوشت هر ۲ تیم هم تغییر کند. پرسپولیس در ورزشگاه آزادی برابر النصر که استفانو پیولی با ترکیبی متفاوت از ترکیب اصلی، راهی میدان کرده بود، به نتیجه بهتری از تساوی نرسید. در سوی دیگر ۲۴ ساعت بعد، استقلال در دوحه، خلاف پرسپولیس از فرصتی که در اختیار داشت، استفاده کرد و توانست الریان را در خانه دست خالی از زمین خارج کند و با ثبت دومین برد، در دقیقه ۹۰، مجوز صعود به مرحله حذفی را بگیرد.

صعود استقلال و حذف زودهنگام پرسپولیس در هفته پایانی لیگ نخبگان را باید در نوع مواجهه بازیکنان و مربیان ۲ تیم با شانس آخری که در هفته آخر برای صعود در اختیار داشتند، جست.

پرسپولیس برای صعود نجنگید

پرسپولیس مقابل النصر در حالی در آزادی به میدان رفت که نیمکت‌نشینی علی علیپور و عیسی آل‌کثیر و بازی با یک مهاجم خیلی‌ها را همان ابتدای کار شگفت‌زده کرد. باخت یا مساوی چندان برای پرسپولیس تقاوتی نمی‌کرد و این تیم تنها با برد می‌توانست یکی از هشت تیم مرحله حذفی باشد. به همین خاطر انتظار می‌رفت اسماعیل کارتال با یک ترکیب هجومی تیمش را به ملاقات شاگردان پیولی بفرستد؛ آن هم مقابل تیمی که با توجه به صعود، کریستیانو رونالدو را به تهران نیاورده و سادیو مانه را هم روی نیمکت نشانده بود.

شرایط النصر در تهران بهترین پاس گل برای پرسپولیس بود تا بتواند برای برد شانس بیشتری در خانه و مقابل تماشاگرانش داشته باشد. با این حال تماشای ۹۰ دقیقه دیدار پرسپولیس با النصر متفاوت از آن چیزی بود که انتظار می‌رفت. کمتر فشار و انگیزه‌ای در ساق‌های بازیکنان پرسپولیس برای برد دیده می‌شد؛ تیمی که انگار برای مساوی به میدان آمده بود و بازیکنانش آن شور و انرژی که بتواند شانس آنها را مقابل النصر بالا ببرد را گویی خارج از زمین جا گذاشته بودند! یک نوع بی‌تفاوتی ناخواسته و ناآگاه به آخرین شانسی که برای صعود داشتند، سبب شد تا خبری از پرسپولیسی که پیش از این به عنوان یک تیم هجومی شناخته می‌شد، نباشد.

تیمی که مقابل النصر خالی از انگیزه و جنگندگی بود و مانند مبارزی می‌ماند که دست‌هایش را قبل از مبارزه بالا برده است. یک تیم تسلیم‌شده که بازیکنانش خلاف کارتال و تماشاگران، کمتر سعی می‌کردند برای زنده کردن شانس صعود به آب و آتش بزنند. این نمایش دور از انتظار سبب شد مجوز صعود که در دست خودشان بود، از دست‌شان خارج شود و همه چیز به شانس و اما و اگر و شکست استقلال در بازی آخر گره بخورد. با این حال آن شانس اندک هم از دست رفت تا قرمزها که در ۱۰ سال گذشته ۲ بار به فینال لیگ قهرمانان رسیده بودند، در اولین دوره نسخه جدید و سطح اول فوتبال باشگاهی آسیا، خیلی زود خداحافظی کنند.

استقلال برای صعود جنگید

۲۴ ساعت بعد از نمایش ملال‌آور پرسپولیس در تهران، استقلال در دوحه در حالی مقابل الریان به میدان رفت که نمی‌خواست به سرنوشت پرسپولیس دچار شود. استقلال با یک مساوی هم صعود می‌کرد اما سهراب بختیاری‌زاده تیمش را برای برد راهی میدان کرد تا تفاوت‌ استقلال و پرسپولیس در هفته آخر کاملا آشکار شود.

اگر دوشنبه‌شب در ورزشگاه آزادی، کمتر هواداری شاهد به آب و آتش زدن پرسپولیس برای پیروزی و صعود بود، در ورزشگاه احمد بن علی، استقلال با سوت شروع داور تاجیکستانی نشان داد که برای برد پا به مسابقه گذاشته است.

استقلال برابر الریان خلاف نمایش پرسپولیس مقابل النصر، تیمی بود که برای پیروزی جنگید و بازیکنان این تیم با انگیزه بالا و شانس صعودی که تبدیل به دوپینگ برای آنها شده بود، پر انرژی و رو به جلو و تنها برای سه امتیاز بازی کردند. تفاوت استقلال و پرسپولیس را همین نوع مواجهه با شانس آخرشان رقم زد و نتایج ثبت‌شده روی اسکوربورد ورزشگاه آزادی تهران و احمد بن علی دوحه گویاتر از هر چیزی بود.