پریسا طاهری / جنگل های کشورمان از چندین دهه پیش تاکنون مورد تهدید و تخریب قرار می گیرند. جنگل های غنی و ارزشمند شیمبار با پوشش متراکم گیاهی و درختان بلوط، بنه، کیکم، ارزن، انجیر کوهی، انگور، توت و گونه های جانوری از این حیث مستثنی نیست.
اگر چه کارشناسان و فعالین محیط زیست همیشه سعی بر فرهنگ سازی و آگاهی به مردم در جهت حفظ جنگل ها بوده است اما متاسفانه در برخی اوقات شاهد تخریب و تهدید نه توسط مردم بلکه توسط سازمان ها و ادارات دولتی هستیم.
متاسفانه از منابع آگاه باخبر شدیم اداره امور عشایر شهرستان اندیکا سعی بر برنامه ریزی و احداث جاده از مسیر شیمبار به تنگ سنان را در منطقه حفاظت شده شیمبار دارد که این موضوع موجی از نگرانی را در بین فعالین و دوستداران محیط زیست (انحمن نگین ایران زاگرس)در پی داشت.
اگر چه با پیگیری ها و تلاش های ارزشمند و همچنین مکاتبات فعالین و دوستداران محیط زیست و اداره محیط زیست اندیکا این امر مورد تایید قرار نگرفت اما اصرار ها و اقدامات اداره امور عشایر اندیکا در جهت تصویب این طرح همچنان ادامه دارد.
لذا خطاب به مسئولین شهرستان اندیکا باید گفت: مسئولین محترم اندیکا بنا به بیانات و تاکیدات مقام معظم رهبری در حفظ جنگل ها و منابع ملی آیا احداث این جاده برای جمعیت بسیار کم و فقط برای تعداد انگشت شمار از عشایر و آنهم حضور بصورت فصلی لازم و جایز است؟
آیا آتش سوزی های اخیر و خسارت های مکرر به جنگل های ناب اندیکا مسئولین را بر آن نداشت که در جهت حفظ این جنگل ها گام های موثری بردارند؟
آیا هدف و وظیفه همه ما حفظ منابع ملی و باارزش برای آیندگان نیست؟
آیا اصل ۵۰ قانون اساسی مبنی بر حفاظت از محیط زیست توسط نسل امروز و انتقال به نسل فردا را فراموش کرده اید؟
در پایان امیدواریم فرماندار توانمند اندیکا جناب آقای مهندس ورناصری به عنوان عالی ترین مقام اجرایی در اندیکا حفظ محیط زیست و منابع ملی را در اولویت اقدامات خود قرار دهد و در نهایت تصمیمی در جهت منافع محیط زیست و منطقه حفاظت شده شیمبار اتخاذ گردد.