میتوان گفت کویت تا چندی پیش موضع خاص یا حداقل موضع اعلام شده مشخصی در رابطه با مشکلات کشورهای عربی نداشت و به جز حمایت ضمنی از جنگ داخلی در سوریه، نتوانست کار خاصی به طور مثال برای پایان دادن به بحران قطر و عربستان از خود نشان دهد و معمولا اکثر اخبار رسیده از این کشور مربوط به انحلال یکی در میان مجلس و دولت این کشور خبر خاصی در مورد کویت در خروجی خبرگزاریها دیده نمیشد.
اما بعد از بازگشت انسجام به دو سوی خلیج فارس از طریق توافق از سرگیری روابط بین ریاض و تهران، موضعهای کویت بیش از گذشته در رسانههای جهان پررنگ شد.
ظاهرا بازگشت محمد بن سلمان به عقلانیت در برخی از سیاستهای خارجی کشورش، چندان به مذاق مسئولین کویتی خوش نیامده است. آنها بر خلاف موضع عاقلانه خود در قبال فشارهای آمریکا برای امضای توافق ابراهیم و پیوستن به امارات متحده عربی و بحرین در سازش با اسرائیل، همین راه مخالفت با هر نوع توافق منطقهای را در کشورهای همسایه خود هم در پیش گرفتند به نحوی که نه تنها واکنش سردی نسبت به این رخداد بسیار بزرگ منطقهای و حتی جهانی (توافق ایران و عربستان) از خود نشان دادند، بلکه به مقابله با گام بعدی محمد بن سلمان در فراهم کردن زمینه بازگشت سوریه به کرسی خود در اتحادیه عرب هم پرداخته و تلاش کردند همان شعار ۱۲ سال پیش که منجر به ویرانی بخشهای زیادی از کشور سوریه و زیانهای ۷۰۰ میلیارد دلاری به این کشور شد را مجددا تکرار کنند. این در حالی است که آنها در آن زمان نیز جزو کشورهای درجه دوم نقشآفرین در جنگ داخلی سوریه محسوب میشدند و کسی برای آنها حسابی باز نمیکرد.
اما این رویکرد کویتیها در شنا برعکس جریان، اخیرا به شکل شدیدتری با بهانه قرار دادن مساله حق مالکیت میدان گازی آرش سمت و سوی خطرناکتری به خود گرفته است.
رویکرد کویتیها نشان میدهد که آنها بیش از آنکه در پی ترسیم مرزهای دریایی باشند، به دنبال برهم زدن روابط تازه بهبودیافته عربستان و ایران از طریق بحرانآفرینی با پیش کشیدن این مساله هستند که چند سالی است مورد بحث و بررسی کارشناسان کشورهای مربوط قرار دارد، امری که باعث مطرح شدن ابهاماتی در مورد اهدف پشت پرده آن شده است.
علاوه بر آن کویتیها اخیرا اعلام کردند به سهمیه اختصاص یافته به خود در مجموعه اوپکپلاس معترض هستند و از سال ۲۰۲۴ سطح تولید خود را به ۳.۲ میلیون بشکه در روز افزایش خواهند داد، تا شوک دیگری را این بار به بازار جهانی نفت و برنامه کشورهای صادرکننده آن وارد کنند.
درباره اینکه این رویکرد کویت با قدرتهای بینالمللی یا منطقهای هماهنگ شده یا کویتیها به شکل خودسرانهای مشغول انجام این مهم هستند، اظهار نظرهای متفاوتی وجود دارد، با این حال رفتار آنها نشان میدهد که کویت میخواهد با این ساز مخالف خود، مجددا در صحنه سیاسی منطقه مطرح شود تا شاید بتواند جایگاههای دهههای گذشته و البته فراموششدهاش را بازیابد، امری که بیشتر آرزویی محال به نظر میرسد، گرچه برخی از کشورها همواره دوست دارند تجربههای شکستخورده و زیانبار سابق خود را تکرار کنند.
دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
اخباری که توسط خبر فوری منتشر میشوند به صورت اتوماتیک از منابع مختلف جمعآوری شده و در سایت دیدگاه نیوز انتشار مییابند. مسئولیت صحت یا عدم صحت این اخبار توسط دیدگاه نیوز تایید و یا تکذیب نمیشوند و این اخبار نیز دیدگاه هیئت تحریریه نمیباشند.
دیدگاهتان را بنویسید