×
آخرین اخبار

زنگ خطری جدی برای عاشقان فرهنگ بختیاری

  • کد نوشته: 13960
  • ۱۳۹۷-۰۸-۲۲
  • 693 بازدید
  • تبدیل مراسماتی که با رسومی زیبا و آئین نظیر قرائت قرآن، شاهنامه خوانی، کتل و… همراه بود با کاروان های پر سر و صدا و پر زرق و برقی که به جز مزاحمت های گاه و بیگاه برای زندگی شهروندی همتباران بختیاری و گسترش و تشدید یاس و افسردگی در فضای شهری و روحیه شهروندان دستاورد مهمی نداشته و ندارد.

    زنگ خطری جدی برای عاشقان فرهنگ بختیاری

    به قلم امیر حیدری

    همواره یکی از اصلی ترین بنیان های هویتی یک ملت و قومیت مجموعه فرهنگ و سنن و آداب مرتبط و منسوب می باشد اگر شکل گیری سنن و آداب اجتماعی ملتی و قومیتی را در فرآیندی زمانی ارزیابی کنیم، مطمئناً سنن دچار دگرگونی، تعدیل و تکامل زیادی شده اند. درحوزه قوم بزرگ بختیاری که یکی از اقوام کهن سرزمین ایران می باشد، فرهنگ، سنن و آداب بومی جایگاهی دیرینه و بس عمیق داشته و دارد. این تکیه بر سنت ها و اصالت ناشی از هویت خاص و ماهیت فرهنگ های اصیل و کهن درتمامی تمدن هاست .
    سوگواری و آئین های مربوط با آن در بختیاری دارای جایگاهی والا و یادمانی خاص بی نظیر است. علیرغم ماهیت سوگ که خود اسفناک، منقبض و دارای پتانسیل انفعالی است، منتهی فرهنگ بختیاری سوگ را با همه تبعات منفی اش و با تکیه بر آئین های خاص تبدیل به مراسم هایی جهت همبستگی، همیاری، هیاری و تقویت حس تعلق جمعی نموده است. آئین هائی که نه فقط تحمل و رنج سوگ بلکه غلبه بر سایر مشکلات ناشی از زندگی سخت عشایری را تعدیل و تسهیل می نموده است.
    اما نکته ای اسامی مورد سوال اینجاست با توجه به روند صد ساله شهر نشینی و رشد فزاینده سکونت در شهر و فاصله گرفتن ناگزیر از زندگی عشایری و مبتنی بر ویژگی های آن زمان و مکان، آیا حفظ و اجرای آن سنن به همان شکل میسر است.؟
    درصورت پاسخ مثبت یعنی حفظ سنن و آداب قومی و به ویژه آداب سوگواری، آیا نباید این سنن و آداب را به عنوان نمادی در جهت تقویت حس جمعی ساماندهی نمود.
    متاسفانه امروز در اکثر شهر های بختیاری نشین به خصوص شهر مسجدسلیمان شاهد دگرگونی آداب و سنن سوگواری به سمت ایجاد ناهنجاری و مزاحمت برای هم تباران خود بوده و هستیم. نگاهی به نوع بر پائی و مراسمات سوگواری، از اطلاع رسانی های پر سرو صدا و زجرآور گرفته تا استفاده از اشعار و الحان و نواهای نا مانوس و غریبه با فرهنگ بختیاری، و از همه مهم تر رقابت های کور کورانه در جهت تجملاتی شدن این گونه مراسمات بروز ابتذال در فرهنگ اصیل و حماسی سوگواری بختیاری را هشدار می دهد.
    تبدیل مراسماتی که با رسومی زیبا و آئین نظیر قرائت قرآن، شاهنامه خوانی، کتل و… همراه بود با کاروان های پر سر و صدا و پر زرق و برقی که به جز مزاحمت های گاه و بیگاه برای زندگی شهروندی همتباران بختیاری و گسترش و تشدید یاس و افسردگی در فضای شهری و روحیه شهروندان دستاورد مهمی نداشته و ندارد.
    زنگ خطری جدی برای عاشقان فرهنگ بختیاری را به همراه دارد. آیا وقت آن نرسیده که با بازگشت به فرهنگ اصیل سوگواری حماسی و تکیه بر فرهنگ ناب بختیاری بساط بلندگوها، حجله های کوچک و بزرگ، بنرها و پلاکاردهای مختلف را کم و تعدیل کنیم. و برای سلامت روحیه جمعی شهروندان همتبار بختیاری، با روش های اصیل سوگواری بختیاری که بسیارمفید و مختصر اما اصیل و تاثیرگذار بوده روی آوریم؟
    یقیناً ایجاد مزاحمت و تشدید افسردگی در بین همتباران، مد نظر هیچ بختیاری با غیرتی نبوده، نیست و نخواهد بود.

    نظر شما در مورد این مطلب چیست؟ نظرات خود را در پایین همین صفحه با ما در میان بگذارید.

    دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *