درد و دل یک خبرنگار

به گزارش دیدگاه نیوز، تجربه چند سال در عرصه خبر در کلانشهر تبریز گواه بر این موضوع است که آگهی‌های دولتی و شرکت‌ها به طرز عجیبی به بعضی از پایگاه های خبری انگشت شمار داده می شود و این امر به نوبه خود بسیاری از خبرنگاران و مدیران استانی را از ادامه کار منصرف کرده و در صدد کناره گیری از این حرفه برآمده اند یا مثل ما از جیب خود هزینه کرده و حتی رایگان نیز خبر رپرتاژ کار می کنند.
روز خبرنگار هم که فرا می رسد ، اگر تقدیری بوده فقط شامل پایگاه های خبری و خبرگزاری های خاص بوده و بقیه در این میان چندین سال است که مورد بی مهری و کم لطفی قرار گرفته اند و حتی از هیچ ارگان پیامک خشک و حالی هم برایشان ارسال نمی شود .
در کنار این همه مشکلات ، نبود بیمه ، حقوق کم ، بی خوابی ها و … یک طرف متاسفانه خبرهای تولیدی که زمان زیادی برایشان صرف میشود بناگاه و بدون اطلاع و اجازه تهیه کننده خبر ، سر از پایگاه های خبری و خبرگزاری های معتبر در می آورد آنهم بدون ذکرمنبع ، البته اسم این کار دزدی رسانه ای نیست !
این ما هستیم که تنها با عشق و علاقه شخصی به این حرفه مقدس ورود کرده و از درد های جامعه می گوییم تا بتوانیم مشکلات مردم را به گوش مسئولان برسانیم با آنکه خودمان غرق در مشکلات حل نشده هستیم .
طیف وسیعی از خبرنگاران از حداقل حقوق بی بهره بوده و صرفاً در ازای تولید اثر مانند خبر، گزارش، یادداشت و غیره مبلغی را به عنوان حق التحریر دریافت می‌کنند که سرجمع ماهانه رقم بسیار ناچیزی است. علی رغم تنگنای مالی که عنوان کردن آن تکرار مکررات است ، نبود حمایت‌های حقوقی و نداشتن بیمه و بازنشستگی و مسکن ، نداشتن ساعت کاری مشخص و نبود تعطیلی ( خبر هیچ گاه تعطیل نمی شود) از دیگر چالش‌ها است.
خبرنگارانی که در ایام مختلف سال در حوادث طبیعی و غیرطبیعی مانند سیل، زلزله، آتش سوزی و… مانند آن، پیش قراولان حضور در مناطق مختلف هستند و حتی در برخی از موارد، زودتر از مدیران و مسولین مربوطه درحوادث حضور دارند متاسفانه هیچ حمایتی از آنها نمی‌شود .
روز خبرنگار پیشاپیش مبارک

✍ناصر غلامی هوجقان

دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید