دلی برای «دلا» نسوخت؛ بلوط‌های هزار ساله اما سوخت!

دیدگاه نیوز – کوثر کریمی / طبیعت بکر «دلا» و منطقه حفاظت شده شیمبار در شهر اندیکا به دلیل عامل انسانی نزدیک به ۱۰ روز در آتش سوخت و مهار آتش‌سوزی آنقدر زمان برد که بلوط‌های هزار ساله در شعله‌های آتش جان دادند.

بازهم حقیقتی تلخ از آتش گرفتن یکی از مناطق حفاظت‌شده این بار در خوزستان، داغی بر دل اهالی منطقه و دوستداران محیط‌زیست گذاشت. آتشی که چند روزی طبیعت بکر و دست‌نخورده دلا و شیمبار را در خود سوزاند و هرلحظه بر گستره مکانی آن افزوده می‌شد.

اما آتشی که بیشتر از شعله‌های حریق، شرر به جان طبیعت می‌اندازد، آتش بی‌توجهی‌هایی است که دامان طبیعت بکر را دستخوش حوادثی می‌کند که دودش تا مدت‌ها به چشم دوستداران، حامیان محیط زیست و اهالی دلسوز این مناطق می‌رود و بلای جان حیات‌وحش و جنگل‌های چندین ساله‌ای می‌شود که گاهی سرشار از گونه‌هایی است که شاید آخرین نسل از یک گونه به شمار آیند.

و اما کوه «دلا» در منطقه حفاظت‌شده «شیمبار» منطقه‌ای با حیات‌وحشی چون مار، گراز، راسو و حتی پلنگ و پوشش‌های گیاهی چند هزارساله مانند بلوط و بادام است که متأسفانه آتش‌سوزی اخیر با منشأ انسانی و به دنبال آن کوتاهی و بی‌توجهی در سرعت بخشیدن به مهار آتش، خسارات میلیاردی به بار آورده است.

کوتاهی در اعزام به‌موقع بالگرد آبپاش به‌منظور خاموش کردن سریع آتش به هر دلیلی و صعب‌العبوری و یا بسته بودن منطقه، توجیهی غیرقابل‌پذیرش در مدیریت چنین بحران عظیمی است.

اعزام بالگرد آبپاش بعد از گسترده شدن آتش و خاکستر شدن حجم عظیمی از پوشش گیاهی و جانوری منطقه، نوشدارو بعد از مرگ سهراب بوده است و این گونه به نظر می‌رسد که فقط به‌منظور خنک‌سازی مناطق سوخته شده کارایی داشت، درحالی‌که اعزام به‌موقع بالگرد آبپاش می‌توانست آبی باشد بر آتش دل مردمی که به چشم سوختن طبیعت چند هزارساله را می‌دیدند ولی کاری از دستشان برنمی‌آمد و چشم امیدشان به دستان محیط‌بانان و حامیان محیط‌زیست بود.

مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست خوزستان از شروع آتش‌سوزی از روز جمعه ۲۴ مردادماه امسال خبر داده است و در خصوص اقدامات حفاظت محیط‌زیست برای مهار آتش‌سوزی، بیان می‌کند: گسیل تمام نیروهای شهرستان‌های مسجدسلیمان، شوشتر، اندیمشک، دزفول، پارک ملی دز و کرخه و محیط‌بانان شهرستان ایذه به منطقه اندیکا برای مشارکت در مهار آتش‌سوزی ازجمله این اقدامات بود.